Dag 7 24-02-2012 Vrijdag

Om 07.00 uur zijn we uit bed, pakken de reistassen in en maken ons klaar voor het ontbijt om 07.30 uur. We kunnen op ons gemak eten want w vertrekken om 08.30 uur.

We bezoeken Debre Birhan Selassie kerk. Om de kerk staat een hoge muur met 12 torens die de apostelen voorstellen. De kerk stamt uit de 13e eeuw en heeft nog de originele muurschilderingen. Voor vrouwen is een aparte ingang en het is een mooie oude kerk. Binnen staan trommels , soort rammelaars en stokken die voor de kerkmuziek zorgen. Dit zijn de 1e muziekinstrumenten voor de kerk. De stokken kunnen ook gebruikt worden als steunpaal tijdens de mis. Een mis duurt 2 uur en tijdens de mis mag je niet zitten en dan is een stok makkelijk om even te leunen.
In de tuin rondom de kerk zitten ook vele vogels en we maken uitgebreid van alles foto’s.

Na dit kerkelijk bezoekje brengt Brook ons naar het centrum van Gondar waar we Addis weer ontmoeten. We gaan inkopen doen voor de lunch die we onderweg gaan nuttigen, tevens kopen we ook wat te eten voor onze wandeltocht van morgenvroeg. Wewandelen ook nog even Gondar door om de laatste indrukken op te doen.

Een jong meisje, die kauwgom verkoopt, loopt de leuren met een Euromunt. Een toerist had van haar kauwgom gekocht en deze betaald met een euromunt. Een pakje kauwgom kost ongeveer 5 Birr en de toerist dacht goed te doen door veel meer te geven in de vorm van een eurmunt. Hier kan je een euromunt niet inwisselen bij de bank en is dus absoluut niets waard. Ze kan het niet inwisselen en niets mee kopen. Alwies en ik besluiten om het euromunt voor haar te wisselen voor 22 Birr. Ze is dolgelukkig en het is fijn om iemand zo blij te maken.

We rijden langs bergdorpjes naar Debark en het is continue klimmen. Het is de bedoeling van Addis dat we gaan lunchen op een mooi uitzichtpunt. We moeten omrijden omdat ze bezig zijn met de weg. We rijden een stuk over de wegwerkzaamheden. Sommige mensen vinden dit blijkbaar niet goed aan de gebaren te zien . Ze duiden dat we niet verder kunnen maar het niet onze bedoeling om ver te rijden maar we willen wel bij het mooie uitzichtpunt komen. Al met al komen we toch ongeveer bij het mooie uitzichtpunt, we moeten alleen een stukje lopen maar dat is uiteraard geen bezwaar.
We hebben een schitterend zicht op het Simiengebergte en op een droge rivierbedding. We zien ook nog een groep bavianen met jong, ze zitten ver en ons is beloofd door Addis dat we de bavianen beter gaan zien en uitgebreider.
De lunch die we zelf gekocht hebben is heerlijk, we zitten heerlijk in de schaduw want de in de zon is het te warm en genieten van het uitzicht.

Hierna moeten we natuurlijk weer eerst een stuk over de wegwerkzaamheden tot we de weg weer bereiken. De rit gaat over hobbelige tot zeer hobbelige wegen en door kleine dorpjes.

We komen ook in een stadje en stuiten meteen op een probleem, hier zijn ze ook bezig met werkzaamheden aan de weg maar er staan geen omleidingsborden. Het is dus zoeken naar de juiste weg, we rijden door zowat de hele stad heen om deze te vinden. Overal worden we begroet door kinderen die hallo roepen en zwaaien. Brook en Addis vragen naar de juiste weg maar de ene wijst naar rechts en de andere wijst naar links dus veel wijzer worden we er niet van. We komen op deze manier in allerlei hoeken en gaten van het stadje en de buitenwijken waar normaliter geen toerist komt dus dat heeft ook weer een voordeel.
Op een moment ziet Brook de hoofdweg, die nog in aanbouw is maar blijkbaar wel berijdbaar is en Brook besluit om daar naartoe te rijden. We hebben nog wel een obstakel voor we op de hoofdweg kunnen komen, een hoge trottoirband. Deze ligt een stuk hoger dan de de weg en deze moeten we oversteken maar een wil is is een weg. Het is een avontuurlijke oversteek maar dan komen we eindelijk op de hoofdweg aan die ons naar onze eindbestemming brengt.
Als we verder rijden naar Debark zien we meer wegwerkzaamheden en het is duidelijk wie de voorman is, een chinees met zijn handen in zijn zakken.

Met veel gehobbel en gebobbel komen we om 14.30 uur in Debark aan, we moeten ons eerst registreren bij het kantoor van het nationaal park van het Simiengebergte en betalen voor de lokale gids, entreegeld zat de prijs van de reis.
We gaan naar ons hotel en na het inchecken gooien we onze spullen op de kamer en gaan boven op het terrasje een pilsje pakken en de stof weg te spoelen.
Het zonnetje schijnt en het is heerlijk toeven hier.
We zitten op ongeveer 3000 meter hoogte en het hoogste hotel , Simien Lodge, van Afika ligt in het Simien nationaal park op 3260 meter hoogte.

Wegaan op tijd terug naar de kamer zodat we het een en het ander kunnen reorganiseren in de reistassen en ons opfirissen voor het avondeten.
Om 19.00 uur hebben we met Addis afgesproken. We eten in een restaurant 2 deuren verder, het is in buffetvorm van allerlei ethiopische gerechten van mild tot zeer pittig. Het smaakt ons heerlijk.
Het eten smaakt Renier niet zo want hij voelt zich grieperig en besluit om zijn bedje op te zoeken zodat hij morgen fit is voor de wandeling.

De rest neemt nog een drankje en buiken lekker uit voor we afrekenen en terug gaan naar ons hotel. Alwies en ik nemen in onze hotelbar nog een laatste drankje en gaan dan ook ons bedje opzoeken. Het is nog wel vroeg, 21.30 uur, maar we zijn lam van deze reisdag en morgen is echt vroeg dag.