Dag 15 03-03-2012 Zaterdag

Het ontbijt is vandaag om 07.30 uur en om 08.30 uur gaan we op weg.
Voor het ontbijt hebben we eerst de tijd om van het uitzicht te genieten want het hotel ligt op een bergkam met uitzicht op 2 meren Abayameer en Chasmomeer en dat is een mooie plek voor foto’s en film. Dat is gisteren dus niet te zien omdat we in het donker aankwamen.
Het is hier heerlijk relaxed want we hoeven vandaag niet te veel spullen bij ons te hebben want we slapen vanavond weer hier.
Na een heerlijk relaxed ontbijtje pakken we onze dagrugzak en zijn we klaar voor ons tripje van vandaag om 08.30 uur.

Voor we vertrekken zien we een wrattenzwijn die verre weg van schuw is van mensen want het beest snuffelt op zijn gemakkie rond en kwistpelt met zijn staart als een blije hond. Hij komt ook iedereen even van zeer dichtbij bekijken. Zeer waarschijnlijk is dit wrattenzwijn tam en hoort hier bij het complex. Niemand kijkt vreemd op als hij rondschokt en wordt alleen verjaagd als hij te dicht bij ons komt, en te dicht bij bedoel ik dat het wrattenzwijn zowat op je schoot komt zitten. Misschien is het wel een leuk huisdier.

We rijden met de jeeps naar het Nechisar Nationaal Park tussen Abaya meer en Chamo meer. Tijdens ons ritje zien we bavianen die voedsel verzamelen in het park.
We verlaten de jeeps en stappen over in een boot voor een boottochtje over het Chamo meer.
Het is een heerlijk boottochtje met mooie vergezichtenen we zien ontzettend veel fauna zoals reigers, ibissen, afrikaanse visarends, maraboes, ganzen, eenden en nog veel meer vogels groot en klein waarvan ik de naam niet weet maar ik weet wel dat het mooie vogels zijn.
Aan de voornaamste reden dat we hier zijn wordt voldaan want we zijn hier om de nijlpaarden en krokodillen te zien en die zien we ook. Sommige krokodillen zijn klein, zo’n meter lang maar we zien ook krokodillen van meer dan 6 meter lang en dat zijn, vindt ik tenminste, grote krokodillen.
De krokodillen liggen aan de waterkant te rusten en zwemmen rond in het meer, overal waar je kijkt zien je beweging in het water, met net een stukje van de krokodil net boven het wateropervlakte
De nijlpaaden zwemmen allemaal in het meer, helaas zien we geen nijlpaarden op het land, dat zou helemaal een prachtig gezicht zijn. We zien de nijlpaarden wel want ze moeten af en toe adem halen en dan zie je opeens 2 kleine oortjes boven het wateropervlakte flapperen. Dat is een mooi gezicht. Nijlpaarden zijn heel gevoelig en zij merken opnze aanwezigheid direct op door de bewegingen in het water van de boot en duiken meteen weer onder water. Ze kunnen ook zo’n 20 a 30 minuten onder water blijven, ze hebben dus een grotere longinhoud dan ik heb.
Mooi genieten, we zien ook een afrikaanse visarend ruzie maken met een maraboe om een vis en de afrikaanse visarend is van plan om de vis van de maraboe te stelen maar dat laat de maraboe dus niet toe, het is een mooi tafereel.
We vermaken ons opperbest door te kijken naar het wild op en roond het meer.

Na de heerlijke bootocht gaan we terug naar het hotel en zien we onderweg vrouwen lopen met een hele bundel takken op de rug, zij liever dan ik in deze warmte en ze moeten klimmen ook nog.
Bij het hotel gaan Renier, Alwies en ik rechtstreeks naar de bar om wat te drinken en te relaxen voor de lunch om 12.30 uur.
We zitten op 1200 meter hoogte en het is buiten +/- 30 – 35 graden celcius dus het is hier in
Ethiopie niet koud zullen we maar zeggen, maar wij zitten heerlijk koel.
Bij onze aankomst in de hotelbar staat gezellige muziek op waarop ik een beetje dans en ik, ja ik, krijg meteen complimentjes, dus blijkbaar doe ik de Ethiopische dans goed. We maken samen met de werkers van de bar het lekker gezellig.

De lunch is voor ons beiden echt ethiopisch, tibbs (gegrilde geitenvlees) en uiteraard smaakt dit weer heel lekker, de rest neemt meer westerse gerechten zoals spagetti en salade met soep. Na de lunch kunnen we nog lekker relaxen en genieten van het uitzicht rondom het hotel want onze middagtoer begint om 14.30 uur. We doden de tijd met lekker te zitten in de luie lounche stoelen, te lezen, koffie te drinken en foto’s te maken. Dat is wel een keer lekker na de lange en volle reisdagen, even geen verplichtingen en lekker niets doen.

Om 14.30 uur gaan we met de jeeps naar de markt van Arba Minch, moet wel want ze zitten met ons hotel aan de rand van de stad en het is te ver om te lopen, anders hadden we dat wel voorgesteld.
We lopen in het warme, meer hete middagzon, zelfs de lokale bevolking heeft het heet vandaag want iedereen zweet en puft, met Addis over de markt om het een en het ander te bekijken en te mengen met debevolking. De camera’s blijven in de tas, eerst mengen met de mensen.
De heren gaan een potje tafelvoetbal spelen en zijn meteen een bezienswaardigheid van het dorp. Jjong tot oud komt kijken en foto’s van ons maken, dat is een keer de omgekeerde wereld waar we geen van allen problemen mee Op een moment komt een oudere dame voorbij en komtop mij af om de hand te schudden en wil ook de hand schudden met Renier, hij heeft dit niet in de gaten totdat zij roept Hey You!
Wie het spelletje tafelvoetbal gewonnen heeft is onduidelijk, het kan Addis alleen zijn of Marcel en Alwies samen, persoonlijk denk ik Addis. Ach ja wat maakt het uit, het is gezellig en we mengen ons echt met de bevolking, dat is het mooie van het geheel.
Pascale struint ondertussen de markt af en doet alvast inkopen voor de camping, ja dat moet ook gebeuren en het is mooi dat zij dat alvast gaat doen.

Een eindje verder zit een tentje waar het ontzettend druk is en het blijkt een Tej-bar te zijn en volgens Addis is de Tej hier ook goed maar niet zo goed als in Lalibela. We (Renier, Alwies en ik) besluiten om toch de Tej-bar verder te inspecteren en de Tej te proberen. De bar zit barstensvol met lokalen en voornamelijk mannen. Voor ons wordt direct en met liefde plaats gemaakt zodat we kunnen zitten want iedereen vindt het geweldig dat wij zijn binnengekomen om belangstelling te tonen.
Ze komen ook langs met diverse snacks zoals bonen in een pittige mosterdsaus, een soort koude olieblollen en noten voor bij de Tej.
Addis moet aan iedereen uitleggen waar we vandaan komen, wat we in Ethiopie komen doen en waar we naar toe gaan. Ja meer mengen met de lokale bevolking dan wat we nu doen is bijna niet mogelijk.
We zitten zo intens te genieten van dit tafreel dat we geen van ons 3-en erg in hebben om te filmen of foto’s te maken.
Bij het afrekenen van de drankjes wordt het helemaal grappig, iedereen bemoeit zich ermee, opp een leuke spontane manier. Ook het wisselen van groot geld voor klein geld gaat zeer spontaan, het groot geld gaat van hand tot hand todat Addis het klein geld in zijn handen heeft die hij wil hebben. Echt geweldig om mee te maken.
Op een momenty komt er ook een vrouw de Tej-bar binnen die iedereen hartelijkbegroet en ons de handen komt schudden. Ze komt bij ons zitten en ze wekt de indruk dat zij de leiding heeft over deze bar maar dat is niet zo want zij is een vrouw uit het dorp die ook een glaasje Tej komt drinken en graag met ons wil kennis maken. Ook goed.
Je moet hier wel goed opletten want als je glas bijna leeg is wordt deze gewoon bijgevuld en heb je weer een vol glas voor je het weet. Conclusie als je niets meer hoeft dan je hand op het glas leggen om bij te vullen te voorkomen.
We besluiten om verder te gaan en nemen hartelijk afscheid van de Tej-bar en zijn bezoekers waarbij we uitgezwaaid worden, onvriendelijk zijn de Ethiopiers dus echt niet!

We lopen verder over de markt en komen bij de jeeps aan. De chauffeurs zitten rustig onder een bom naast een koffieplekje. Renier, Alwies en ik gaan een kopje koffie nemen en kletsen een beetje met de lokale bevolking, erg gemoedelijk en gezellig. Ook hier zijn we bezienswaardigheid nummer
1 maar de te nieuwsgierige mensen worden door de “koffiedame” verjaagd want er wordt gezegd dat ze moeten ophoepelen, tenminste zo wordt het tegen ons vertaald.
Ik maak een foto (met toestemming) van de koffiedame en laat het aan haar zien. Dit vindt ze zo geweldig dat ze mijn fototoestel meeneemt naar haar familie die 00 meter verderop zit om de foto te showen. Geweldig vinden ze het en ik natuurlijk ook. Het blijkt dat de koffiedame 6 maanden zwanger is en continue gebogen loopt omdat ze koffie moet maken en schenken, zwaar werk m et 6 maanden zwangerschap. Bij het afrekenen van onze koffie geef ik haar een extra foor van 2 Birr (€ 0,10) voor de baby. Je zou hier zeggen dat het zeer weinig is maar als dank krijg ik een glimlach van oor tot oor en laat het aan iedereen merken dat zij fooi heeft gehad voor de baby. Ze is er in ieder geval heel blij mee.

Als de groep weer compleet is gaan we naar de jeeps om bij in een hoteltuin een sapje te drinken. Hier komen ook veel lokale mensen om de drukte even te ontlopen en heerlijk te relaxen in de tuin onder het genot van een kopje koffie of een sapje / ander drankje. .

Terug bij ons hotel hebben we 3 kwartier om een douche te nemen en onze spullen voor morgen alvast te pakken voor we om 19.00 uur aan tafel gaan om een heerlijk visje te nuttigen. Na het eten relaxen we in het lounche gedeelte met een kopje koffie en een lekker koud pilsje. Even alle indrukken van vandaag verwerken en relaxen, wat hebben we het toch goed.