Dag 13 Dinsdag 09-08-2011

Om 08.00 uur is het verzameln voor het ontbijtbuffet en om 09.00 uur moeten we gepakt en gezakyt staan bij de busjes voor ons vertrek.

We rijden langs de familie waar we gisteren op visite zijn geweest en rijden ook over een verharde weg met gaten en kuilen maar de meeste tijd rijden we over onverharde paden, karresporen.

We stoppen voor een fotostop bij een stel stupa's, 1 stupa zijn ze op het moment aan het renoveren en hoe ze dit doen is echt monikkenwerk. De mensen die het uitvoeren zijn zeer geduldig. Deze stupa's zijn opgezet door nabestaande van een dierbare overledene om nadien eer te betuigen.
De stupa's staan op een heuvel en de busjes rijden om de stupa's heen en hierdoor helt onze bus heel erg over want we rijden heel schuin, het lijkt wel of we omkantelen.
Geen zorgen want de chauffeurs van ons zijn zeer deskundig.

Aan de andere kant van de weg is een grote gebedsbeg en voor een voorspoedige reis en goed weer lopen we 3 x met de klok mee om de gebedsberg heen en gooien steentjes op de berg.
Nadat we deze ook op foto en film hebben vervolgen we onze weg door dit prachtige landschap met zijn oneindige steppe.

We drinken koffie op een prachtig uitzichtspunt waar je in de verte een klein stadje kunt zien liggen waar ons volgens ger kamp vlakbij gelegen is.
Tolietbegruijk is in de natuur en de dames moeten een graspol of een heuveltje opzoeken.
Al met al dicht bij de natuur en dat alleen is heerlijk genieten.

Na deze stop gaan we verder naar het monument van de stad. Het is een stenen penis die wijst naar een stuk landschap die erg sterk op het vrouwelijk geslacht lijkt.
Door dit berglandschap hadden de monikken van het naburig klooster, en zicht op dit stuk landschap, veel moeite om celebaat te leven. Nadat de stenen penis was geplaatst was het resultaat dat de monikken celebatare rust kregen. Misschien raar maar volgens de legende wel waar.
Tot vorig jaar stond hier ook een levensgroot wit stenen penis maar is weggehaald omdat dit stoorde met het landschap. De legende van de witte penis is dat een man en vrouw die steeds maar kinderloos bleef een bezoek bracht aan deze plek en geloof het of niet na dat bezoek was de vrouw zwanger. De man zorgde ervoor dat hier een witte stenen panis kwam te staan.
Ik ben met Chantal eens dat ze zegt dat het niet paste in het landschap, als je erover nadenkt en je bedenkt dat hier een levengrote penis (bo, in mongools) hier zou staan, zou dat inderdaad zeer vreemd zijn.

Boven op de heuvel staat de beschermheilige van de stad, een stenen schildpad.
Deze bezoeken we natuurlijk ook en lopen langs de souvenierskraampjes die hier gestald zijn. De meeste spullen die ze hier verkopen lijken op spullen die de verkopers ergens anders op een rommelmarkt hebben gekocht en spullen die te maken hebben met kamasutra, dat zal wel te maken hebben met de legende van de monikken.
Na even zoekenm vinden we een geschikt souvenier, een klankschaal voor enenrgie. Nu alleen nog geod oefenen om van deze klankschaal het juiste geluid te halen.

We rijden door naar ons ger kamp waar we ons settelen in ons eigen ger en gaan lunchen.
De ger waar we lunchen is bezaaid met tafels en stoelen zodat we naar ons gevoel krap zitten. Wij met ons 4-en hebben de beste plek van allemaal want we zitten precies nast de koeling met de drank, dus dat kan later nog wel een voordeel geven.
We laten de lunch ons goed smaken.

Om 15.00 uur, na de lunch, vertrekken we naar het stadje om een bezoek te brengen aan het klooster.
Het is bloedheet, zeker wel 35 graden en eigenlijk hebben we weinig behoefte aan een lange uitleg van het klooster en de aanwezige tempels.
Dus besluiten we om op eigen houtje het kloostercomplex te bekijken, bij de verblijven van de monikken mag je helaas niet komen en je mag alleen foto's maken en filmen in het tempelcomplex na betaling.
Je ziet hier wel diverse mensen in originele kledij en monikken en deze mag je wel of de gevoelige plaat zetten.
Het tempelcomplex heeft 3 tempels, 1 met boedha in jonge jaren, 1 met boedha op volwassen leefdtijd en 1 met boedha in ouidere jaren. Allemaal uitgebeeld in Tibetaanse Boedhisme, dus is boedha aangekleed in Tibetaanse kleding en lappen en kleden.
Alwies gaat een kijkje nemen bioj het monikkenverblkijf maar komt niet ver, wel ziet hij een souvernierskraampje maar dat stelt niet veel voor volgens zijn zeggen.

Buiten de poorten staan ook souvenierskraampjes en we gaan ontdekken en proberen een beetje schaduw op te zoeken en misschien een koel drankje.
Hier zien we ook 2 adelaars en 1 buizerd op en paal zitten en voor 2000 Turik (iets meer dan 1 €) mag je een adelar op je arm nemen. Natuurlijk gaan we dat doen zodat we en mooie foto van het dier kunnen maken die iets duidelijker is dan de foto's van de adelaars die in de lucht vliegen.
Het is even wennen om zo'n grote vogel op je arm te hebben want ze zijn best zwaar. Je moet met je arm op en neer gaan zodat de adelaar zijn vleugels spreidt om de balans te bewaren en dat levert mooie foto's op.
We lopen vlak langs de souvenierskraampjes zodat we nog een klein beetje in de schaduw lopen en wachten op de rest van de groep.

Om 16.30 uur is het verzamelen bij de busjes en je hebt een keuze om eventueel naar de lokale markt te gaan. 1 busje wil dat graag doen en het andere busje gaat eerst naar een bank voordat deze naar de ger kamp terug gaat, ons busje gaat direct naar het ger kamp terrug want we hebben het even gehad.

Zodra we bij het ger kamp aankomen, gaan we meteen door naar de hoofdger om een lekker koud pilsje te nuttigen en al snel komen er meer van de groep bij ons zitten en even af te koelen.

Voor het eten gaan we even ons opfrissen en besluiten we om onze champagne op te maken die we van de groep hebben gehad voor ons 2,5 jaar huwelijk, we roepen Watse en Leny erbij.
Alwies maakt de fles open en omdat er al veel geschud is met de fles tijdens de reis schiet de dop met een noodgang eraf en komt meters verder neer(vlak achter Michel die daar toevallig liep).
De champagne was lekker en complementeren Chantal met de goede keuze.

Bij het avondeten zitten we net zo krap als in de middag maar het lukt net, zowel voor ons als voor de bediening. Dat wij goed zitten blijkt wel want we helpen de bediening met pakken van de drank uit de koeling (wij zitter er beter voor en kunnen er beer bij).

Na het eten gaan we de bagage reisklaar maken zodat we dat niet meer hoeven doen.

Om 21.30 uur krijgen we en lokaal concert van een mongoolse band met traditionele muziek zang en dans.
Dit vindt plaats in een andere grote ger en ale stoelen staan naar de deur toe en de band staat voor de deur. Zodra iedereen binnen is gaat de deur op slot dus ontsnappen is niet meer mogelijk.
De voorstelling duurt ongeveer 1 uur en we genieten allemaal met volle teugen. Een mongoolse dame zingt heel erg hoog en er is een man die diepe geluiden vanuit zijn keel maakt, alsof er een kikker in zijn keel zit, hij kan op 2 verschillende manieren geluiden vanuit zijn keel voortbrengen. Heel apart en mooi, hij krijgt het voor elkaar om echt te zingen vanuit het diepste van zijn keel. Dit moet je gehoord hebben.
We krijgen ook een jongedame te zien die zich helemaal kan opvouwen, een atlete die geen ruggewervel heeft maar van elastiek.
Na het concert kopen we nog een cd met deze muziek, en dan doen er meerdere van de groep en verhuizen we naar de andere ger om een pilsje te pakken. Dit is ongeveer de hard kern van de groep, Watse, Leny, Roelof, Frank, Miriam, Chantal, Alwies en ik en aan een andere tafel zitten Cees, Danielle, Robert en Adi.
We blijven lekker op ons gemakkie zitten tot 23.00 uur want dan gaat de ger dicht en zoeken we onze ger op en ons gerbedje.