Dag 12 Maandag 08-08-2011

Het ontlijt staat om 08.00 uur klaar, in buffetvorm en lekker.

Danielle en Adi brengen de ochtend door met paardrijden en Roelof blijft in het ger kamp.

Om 09.30 uur hebben we een wandeling door de kloof naar een klein klosstertje aan de andere kant van de rotsberg.
Het is een prachtige wandeling met een beklimming die best intensief is.
Als we bijna boven zijn rusten we even van de beklimming en genieten van het schitterende uitzicht.
Vanaf hier is het nog een klein stukje omhoog en dan gaat het pad alleen naar beneden en hebben aan de andere kant van de berg ook weer een enorm uitzicht waar je stil van bent.

Als we weer in het dal aankomen, aan de andere kant van de berg, beginnen we spontaan te zweten. Het is aan deze kant windstil en de zon staat hoog aan de hemel en er is geen scahduw van hoge bomen.
Dus lekker warm en zweten.

Het kloostertje en het kerkje zijn opgebouwd naar het boedhisme vanuit Tibet. Het Tibetaanse Boedhisme is het voornamste geloof hier in Mongolie.
Er staat hier ook een stupa met gebedrollen ervoor. Volgens het geloof moet je 3 x met de klok mee om de stupa lopen en elke keer aan de gebedsrollen draaien, voor geluk en voorspoed. We gaan allemaal het rondje maken, je weet het maar nooit.
In het kerkje krijgen we uitleg van Oiga, de lokale reisgids. Tibetaanse boedhisme is een vorm waarbij de boedhapriesters gekleed gaan met puntige mutsjes en boedha is gehuld in lappen en doeken.De kleuren van de doeken en lappen zijn de kleuren van de 5 elementen, hemel, wind, vuur, water en aarde. Zeer kleurrijk dus.
Bij dit klooster staat ook een gebedshuisje halverwege een berg en deze is speciaal gebouwd voor de halfgoden zodat deze een eigen gebedshuis hebben.
Het klooster bevat voornamelijk vrouwelijk monniken die alles bijhouden.
Natuurlijk is hier ook een souvenierswinkeltje, bedoeld om met de opbrengst het klooster en de gebedshuizen te onderhouden.
Wij kopen hier en typisch mongools hoofddeksel en de andere van de groep koopt hier ook een souvenier.

De weg terug naar het ger kamp kan op 3 manieren, met een busje, teruglopen langs de weg, teruglopen door de kloof.
Watse, Leny, Liesbeth gaan met de bus, Frank, Miriam, Dorien, Margriet, Harrie, en Chantal lopen via de weg terug.
Michel, Dieneke, Cees, Roelof, Alwies en ik lopen via de kloof terug. Omdat wij iets later vertrokken zijn dan de rest versnellen we onze stap om de rest proberen in te halen en bij een rustpauze op bijna het hoogste punt van de beklimming zijn we bij elkaar.
De overige hebben even op ons gewacht, lief.
Gezamenlijk lopen we terug naar het ger kamp en we hebben korter over gedaan dan over de weg.

Om 13.00 uur hebben we een uitgebreide lunch die we verdiend hebben na deze wandeling.

In de middag gaan we op visite bij een familie in een ger zodat we meer inzicht krijgen over het leven op de Mongoolse vlakte.
Ze hebben 3 gers en ze zijn met 12 personen inclusief de grootouders.
In een ger nemen we plaats op de bedden en stoeltjes die overal vandaan worden gehaald, sommige nemen plaats op de grond.
De gastvrouw laat 3 schaaltjes rondgaan, 1 met een kaassoort dat letterlijk en figuurlijk nergens naar smaakt en moelijk weg ter krijgen is, 1 schaal met een yoghurt aangemengd met suiker die heel lekker is en 1 schaal met een soort melk maar dun, wateriger, apart van smaak, het heeft veel weg van de wei van de melk.
Alle producten zijn gemaakt van paardemelk.
De gastvrouw vertelt over hun leven in de ger, in de zomer wonen ze in een ger op de vlakte met hun kudde paarden en in de winter gaan de paarden naar een overwinteringsstal en gaat de familie naar de stad.

Het opzetten van een ger duurt 40 minuten dus erg vlug.
De familie melkt de paarden voor eigen gebruik en we mogen getuige zijn hoe dit gaat. Grappig om te zien hoe zij met de paarden omgaan, wij zijn meer gewend dat het melken gebeurt met koeien, schapen en geiten.
WE mogen ook uitgbreid foto's maken en filmen van de familie en de ger.
Ze hebben een zonnepaneel en dus ook stroomverziening. Ook bezitten ze een televisie en ze stoppen diverse belangrijke spullen zoals portemonnee, mobiele telefoon onder de spanten van het dak. Heel slim.

Er zijn 3 manieren om terug te keren naar ons eigen ger kamp, busje, te voet of te paard.
Met 10 personen gaan we te paard, 4 personern gaat te voet en de rest gaat met het busje.

De paarden staan al klaar en ieder krijgt een paard toegewezen, we worden vergezeld door de gastheer en opa die als hekkesluiter dienst doet.
Ondanks dat Adi en Danielle steeds proberen om in galop te gaan mag dat niet van de gastheer en gaan we stapvoets terug naar ons kamp.
We hebben namelijk ook mensen van onze groep die nog nooit eerder op een paard hebben gezeten.
Mijn paard heeft naast de teugels nog een extra teugels, die gebruikt wordt als zweep maar de gastheer blijft deze vasthouden. Oke ook goed, dus ik laat mijn teugels vieren want de gastheer heeft de controle van mijn paard. Waarom weet ik niet maar dat zal ik vragen als we bij ons eien kamp zijn.
Ik gebaar wel tegen de gastheer dat ik op deze manier kan gaan slapen, douchen of wat dan ook want ik hoef het paard niet aan te sturen.
Ik heb nu wel volop de gelegenheid en mogelijkheid om foto's te maken en te filmen.
Onze "spectaculaire" aankomst wordt door Watse gefilmd en mogen Adi en Danielle ook even galoperen, zijn de kids weer tevreden.
Via Oiga vraag ik aan de gastheer wat de reden was waarom hij steeds mijn teugel heeft vastgehouden en dat ik geen controle had over de teugels. Zijn antwoord was dat hij voor mij zorgde, taken car of me. Ach toch wel lief en hij biedt mij aan dat ik nu ook nog op eigen houtje mag rijden maar het nis geod dat hoeft niet.

We hebben nog wat relaxtijd, tijd om een pilsje te drinken en te douchen voordat we om 20.00 uur eten.

Na het eten gaan we eerst onze bagage reisklaar maken want we gaan morgenvroeg verkassen naar een ander ger kamp en dat gaat het beste ls we nog daglicht hebben.
Daarna gaan we natuurlijk terug naar de hoofdger om een lekker pilsje te nuttigen en zo denken er meer over van de groep (Frank, Roelof, Chantal, WAtse, Leny, Alwies en ik)
TEgen de tijd dat de bar gesloten gaat worden komen ze ons melden dat ze geen bier hebben en eigenlijk komt het wel goed uit want we gaan toch slapen zodra het pilsje op is.