Dag 10 Zaterdag 06-08-2011

We zijn op tijd uit bed om 03.00 uur en om 04.00 uur zitten we allemaal nog slaapdronken in de bus.

Het is 10 minuten rijden naar het station want het is nu nog zeer vroeg.
Op het station weten we na 5 minuten wachten dat we op perron 3 moeten zijn en we gaan trapje af en trapje op naar het perron. WE voelen ons allemaal pakezels met al onze bagage op de rug.

WE zitten in trein 4 en wagon 14 en als Chantal de treintickets heeft laten zien mogen we ons coupe gaan opzoeken.

Het is weer iets meer primitiever dan de Transsiberie express maar ja dit is nu ook de TansMongolie Express.

Na het vertrek van de trein wachten we geduldig op de lakens die ze nog moeten uitdelen en als we deze hebben gaan we toch maar even onze luikjes dicht doen want het was maar een zeer korte nacht.

We slapen lekker tot 09.00 uur lokale tijd en nu is iedereen weer boven water. We hebben bij het uitchecken van het hotel Irkutsk een ontbijtje meegekregen en dat laten we ons goed smaken want de rit duurt nog lang.

WE rijden eerst nog een paar uur langs het Baikalmeer maar helaas si het nu regenachtig en de foto's zijn dus regenachtig en nevelig en dat heeft ook zijn charme.

Het landschap is nu wel zeer afwisselend, mooie bergen en vergezichten en in 1 woord een parchtig uitzicht.

WE hebben een atop in Ulan-Ude om 07.57 uur Moskoutijd van 30 minuten.

Net in de middag gaan we rond met de fles 't Sauwelerke" ter ere van onze 12,5 jaar huwelijk en behalve Michel heeft iedereen een borreltje op.
Op deze manier hebben we toch nog iets gevierd en het was gezellig.

Om 13.08 uur Moskoutijd en 18.08 uur lokale tijd zijn we in Nanshi en dit is de grens.
Hier hebben we een wachttijd van 3.35 uur. De wc's worden afgesloten en dus kunnen we 3.35 uur niet naar het toilet.
De grenscontrole is hier wel lang en extreem en zeker uit de tijd van de koude oorlog.
Eerst komt een dame van de douane die alles komt checken, wie er in welke coupe zit en deze check wordt 2x uitgevoerd, elke keer door iemand anders van de douane.
Hierna wordt door weer iemand anders de declaratieformulieren opgehaald en weer iemad anders controleert de gezichten met de paspoorten en neemt de paspoorten mee.
Na het innemen van de paspoorten mogen we eruit en hebben we de mogelijkheid om wat rond te lopen op het perron.
Achter het perron ligt een dorpje waar je eventueel naar toe kunt. ER is echter niets te zien of te doen in het dorp en er is veel armoede.
DAt hebben we gehoord van Roelof want deze heeft door het dorp gewandeld.
Er is een klein eetcafe achter het perron die Chantal heeft ontdekt en we besluiten om een soepje met en biertje te nemen om zo de 2 uur die we nog hebben te doden.

We wandelen ook over het perron en we moeten hier uitwijken voor de koeien die ook over het perron lopen want hier hebben ze lekker vers gras.
Wel een grappig gezicht om de koeien los te zien lopen over een perron waar de regels zeer streng zijn ivm grensovergang.

Op een moment moeten we de trein weer in en mogen we er niet meer uit.
De beveiliging met honden komen langs en het zijn er maar liefst maar 3 honden en ze komen wel een keer of 4 langs.
Je moet dan in de coupe blijven zitten en als je denkt dat de controle nu klaar is dan heb je het wel even mis.
Er komt weer een dame van de douane langs om de controleren of idereen weer in zijn coupe zit.
We horen ook dat de trein van boven naar beneden gecontroleerd wordt, in elk luikje van de trein wordt gecontroleerd en we horen de soldaten en beveiling over het dak van de trein lopen.
Dan komt er weer iemand anders binnen van de douane en moeten we per coupe op de gang gaan staan zodat de coupe kan worden gecontroleerd.
Als dit alles door de beveiliging is goedgekeurd moeten we weer wachten en ten lange leste komt een dame van de douane de paspoorten terugbrengen nadat zij de gezichten weer met het paspoort heeft gecontroleerd.

Tijdens het wachtgebeuren in de trein besluiten we om het Sauwerlerke op te maken en een pilsje te pakken. Het Sauwerlerke is goed spul want binnen de kortste keren wordt er zoveel gesauweld dat Leny bijna in haar broek pist van het lachen, en de toilets zijn nog steeds op slot.
Gelukkig kan Leny het ophouden ondanks het slap geouwehoer die in onze coupe gaande is. Als je maar leut hebt en dat hebben we.

Het hele gebeuren duurt van 18.10 uur lokale tijd tot 21.14 uur lokale tijd en dan rijdt de trein verder om de russische grens te passeren.
WE rijden door een stuk niemandsland en we hebben geluk dat onze provodnik de toilets van slot doen zodat we kunnen plassen, komt goed uit voor Leny.

WE komen bij de Mongools grens en hier begint ongeveer hetzelfde ritueel.
Een douane beambte komt langs om de paspoorten op te halen en we denken dat het nu sneller gaat want ze heeft een stempel bij zich. Als ze alle paspoorten van de wagon heeft gaat ze in de coupe zitten van de provodnik en we horen har stempelen, of tenminste we horen iets wat daar op lijkt.
WE mogen nu niet uit de trein en moeten in de coupe blijven zitten. Het leger komt weer met een man of 4-5 weer alles controleren, in alle luiken van de trein, we moeten de coupe weer uit en dan checken ze onder de bedbanken en boven in het luik.
Het gaat wel iets sneller dan bij de russische grens maar al met al duurt het 1,5 uur voordat we de grens helemaal gepasseerd zijn.
Het duurt hier van 22.40 uur lokale tijd tot 23.15 uur lokale tijd.

WE moeten nu ook de klok 1 uur voorruit zetten want we zitten nu 1 uur dichter bij huis, het scheelt nu 6 tijdzones met Nederland.

Als de trein weer rijdt gaan de wc's open en dus is de rij voor de wc lang.
WE drinken in onze coupe nog een biertje en een wijntje want we willen nog niet naar bed.
We moeten wel de tijd een beetje in de gaten houden want we moeten op tijd weer eruit want we komen om 06.30 uur lokale tijd in Ulaan Bataar aan.