Dag 9 Vrijdag 05-08-2011

Om 08.00 uur gaan we ontbijten mar we moeten snel zijn want er zijn zojuist 3 grote busladingen losgelaten en deze moeten hier blijkbaar ook ontbijten.
Het lijkt erop dat deze mensen in 3 dagen niet gegeten hebben want het is een drukte van jewelste en binnen de korste keren is is het ontbijt op.
Gelukig wordt het allemaal wel weer aangevuld en hebben we zitplaatsen zodat we toch kunnen ontbijten.

We worden door Watse, Leny, Chantal, Frank, Miriam en Roelof gefeliciteerd met onze 12,5 jaar huwelijk.

Om 09.15 uur vertrekken we voor onze toer naar het Baikalmeer, het grootste en diepste zoetwatermeer ter wereld (636 km van noord naar zuid en 60 km breed).
We rijden naar het vissersdorpje Listvyanka om een boottochtje te maken van 1 uur.
We hebben ontzettend geluk met het weer want de weersvoorspeling is later in de morgen bewolkt en in de middag regen.
Als we op de boot zitten schijnt de zon volop en dus genieten we van het weer en natuurlijk van de omgeving.
In het Baikalmeer woont ook de enigste zoetwaterrob ter wereld maar deze zullen we helaas niet zien. De zoetwaterrob is zeer schuw en leeft in zeer afgelegen gebieden van het meer. Deze gebieden zijn er meer dan genoeg want de meeste bergen rondom het meer lopen steil het meer in en er is geen enkele manier om rond het meer te rijden want er is geen mogelijkheid voor een weg of pad.
Dit is natuurlijk wel ten gunste van de zoetwaterrob.

Na de boottocht gaan we lunchen in een hotel met een prachtig uitzicht over het meer.
De lunch bestaat uit een vis vanuit het meer met de naam Omul.
Harrie en Liesbeth zijn vegetarisch en eten geen dode dieren dus voor hen is een andere lunch beschikbaar.
Danielle en Cees lussen geen vis maar omdat zij aan de verkeerde tafel zijn gaan zitten krijgen zij toch de vis geserveerd. Dit wordt later weer in orde gemaakt zodat zij ook een lekkere lunch hebben.

Na de lunch zien Alwies en Marie-Therese een serveerster de zaal binnekomen met een fles champagne op een bedienblad, Marie-Therese reageert: Welke halve zool gaat nu aan de champage?
Voordat we verder iets kunnen zeggen of doen begint Chantal te zingen Happy Birthday en iedereen doet mee.
Behalve wij want we kijken nog zeer verbaasd en het kwartje begint te vallen dat dit voor ons is ter ere van onze 12,5 jaar huwelijksdag.
Het cadeau van de groep is een fles champagne, een doosje chocolade, een kaart met alle namen van de groep, een doosje van houtsnijwerk met een beeldtenis van 2 zwanen en een gebakje.
Het is een zeer aangename, volkomen onverwachte verrassing maar wel errrrug leuk.
Samen eten we het gebakje op en maakt Watse en Leny foto en film, zij wisten ervan en hebben dit heel goed verborgen gehouden voor ons.

Gelukkig hebben nog even tijd om voor Alwies een t-shirt te kopen en te genieten van het schitterend uitzicht over het meer bij het hotel.
We worden door de mensen van de groep gefeliciteerd.

Na de verrassende lunch rijden we terug naar de kustlijn van het meer om te genieten van vrije tijd.
Een paar lefgozers van de groep besluiten om in het meer te gaan, het meer heeft een temperatuur van 8 graden celcius en volgens de legende verleng je je leven met 20 jaar als je erin zwemt.

We besluiten om maar niet in het koude meer te gaan zwemmen en onze eigen leefdtijd te behouden en de souveniersmarkt af te gaan stuinenn.
WE kopen 2 bordjes van het baikalmeer en de beeltenis van de zoetwaterrob.

We bezoeken het museum van het Baikalmeer waar we uitgebreid uitleg krijgen over het Baikalmeer van Swetlana. Zij weet alles te vertellen over het meer, flora en fauna. Het schijnt zo te zijn dat het meer per jaar 2 cm breder wordt en dat men denkt dat het Baikalmeer over jaren en oceaan is geworden. Dat wachten we maar rustig af.
In het museum is ook een aquarium met de vissen die in het Baikalmeer leven en in 1 grote bak zitten 2 nerpa's (zoetwaterrobben)
Iedereen doet een poging om van de beestjes een foto te maken maar valt niet mee vanwege de glazen wand, het water en de bewegende robben, filmen gaat beter.
Het is wel iets van gemengde gevoelens want de robben zwemmen steeds dezelfde rondjes zoals meer dieren doen in gevangenschap en we zien deze dieren liever in het wild dan in deze bakken.

De laatste stop van de toer is bij Taltsy, een museum van houten architectuur. Hier staan houten gebouwen zoals kerken, huizen, stallen en bijgebouwen die typisch zijn voor Siberie en samen vormen zij een openluchtmuseum.
Swetlana vertelt in het kort over over het leven van van de Siberische bevolking en het ontstaan van de houten architectuur in Siberie en daarna hebben we vrije tijd om zelf het openluchtmuseum te ontdekken en foto's te maken en te filmen.

Hierna gaat de rit terug naar Irkutsk en het hotel, welke ongeveer 1 uur duurt.

Alwies en ik moeten nog inkopen gaan doen voor de volgende gedeelte van de treinreis dus gaan we op zoek naar een grotere supermarkt. We willen namelijk bier en wodka inslaan voor de trein reis en dat hebben ze niet in een kleine supermarkt. We willen ook in de trein trakteren en proosten op ons 12,5 jaar huwelijk. WE hebben vanuit thuis een fles kruidenbitter "t Sauwelerlerke" meegenomen en we denken dat dit niet voldoende is.

Nadat we onze boodschappen op onze hotelkamer hebben gezet willen we met ons 4-en gaan eten in de hotelbar. Watse en Leny hebben vantevoren als gevraagd of het mogelijk is om daar te eten en dat kan.
Als we bij de hotelbar aankomen doet de barman ineens moeilijk en wijst naar een restaurant aan de andere kant van het hotel. We zien ook dat er tafels en stoelen weg zijn. Vreemd maar het wordt duidelijk want in de grote zaal is op het moment een huwelijksfeest aan de gang en dus is alles naar de grote zaal gegaan.
WE kunnen volgens de barman wel buiten op het terras eten maar als we bier willen bestellen zegt de barman dqat hij geen bier meer heeft of alleen bier dat 5 x duurder is dan lokaal bier.
Nu hebben de buik vol vzn deze barman en besluiten ergens anders te gaan eten.

We lopen naar het terras waar we een dag eerder op het terras hebben gezeten en dat gtegenover het standbeeld van Lenin staat.
Hier doen de mensen in ieder geval niet moeilijk en kun je hier heerlijk eten en drinken, voor een normale prijs in Siberie.
Tijdens het eten begint het te regenen maar tegen de tijd dat we afrekenen is het alweer droog.

WE wandelen terug naar het hotel en onderweg kopen Watse en Leny nog wijn in de supermarkt die we gevonden hebben.
In het hotel geven we Chantal een tip voor het restaurant en de supermarkt en nadien gaan we naar onze hotelkamer om alles klaar te maken voor de treinreis van morgenvroeg, om 03.00 uur wekken en om 04.00 uur moeten we weg.