Kinabatanganriveir - Kinabalu Nationaal Park

Om 06.20 uur zijn we wakker, frissen ons op en pakken we onze tassen voor het vertrek. Als we naar het ontbijt lopen nemen we alle reistassen mee en zo komen we om 07.20 uur bepakt en gezakt aan het ontbijt.

Na het ontbijt worden we met alle bagage in bootjes naar de overkant van de rivier gebracht waar de bus op ons staat te wachten.

De rit gaat naar Kinabalu Nationaal Park.
We maken een foto stop bij een palmolie plantage. Er zijn hier veel plantages met palmen voor de fabricage van palmolie, een groot nadeel hiervan is dat de originele natuur voor heeft moeten wijken.

In de bus wordt de tijd gedood met het genieten van het landschap wat voorbij gaat, lezen, slapen, muziek luisteren en dergelijke.
We maken ook nog een stop bij een mooi uitzichtspunt en fruitstalletjes waar we vers fruit kopen.

Verder stoppen we voor de lunch. In Renau hebben we ook nog een stop. Hier kunnen we (de klimmers) nog eten kopen voor de beklimming. Geadviseerd wordt om chocolade te kopen voor de energieke waarde en dit kan ook tegen hoogteziekte helpen, mocht je er last van krijgen. Verder nog wat eten kopen dat je kunt nuttigen tijdens de beklimming (je krijgt ook nog een luchpakketje mee maar dat hoeft natuurlijk niet voldoende te zijn)
Hugo moet ook nog handschoenen kopen en hij slaagt erin om werkhandschoenen te bemachtigen, deze zijn ook warm.

De volgende stop is ons hotel, het hotel heeft zicht op de berg Mount Kota Kinabula. Volgens Jorrit is het mogelijk dat je morgenvroeg de top kunt zien als het helder weer is. Als het goed is zien wij (de klimmers) de top van dichtbij dus hoeven we morgenvroeg niet daarvoor op te staan.

Na de indeling van de kamers hebben de klimmers (wij, Wouter, Denise, Hugo en Guy) ee bijeenkomst over de beklimming. Joorti verteld ons wie de reisgids is tijdens de beklimming (Rowdy), wat we kunnen verwachten, en dergelijke en aanvullende informatie wordt door Oma verteld.
Jorrit had zich ook opgegeven voor de beklimming maar helaas er was geen ruimte meer. Er mogen maar een berperkt aantal klimmers de berg op ivm het aantal berperkte overnachtingsplaatsen.
Hij baalt hier wel even van en wij vinden het ook erg klote voor hem.
Na de bijeenkomst gaan we eerst de rugzakken inpakken voor de beklimming en proberen alleen het zeer noodzakelijke mee te nemen.
Te veel meenemen betekend dat je gewicht moet meezeulen.

Na het nemen van een frisse douche gaan we naar beneden om een pilsje te pakken in de lounche van het hotel.

We etenom 19.00 uur in het restaurant van het hotel en eten goed zodat we voldoende energie hebben voor de beklimming morgen.

Na het eten drinken we nog wat na in de lobby en dan gaan we op tijd naar bed want uiteraard moeten we goed uitgerust zijn voor de activiteit van morgen.
Best wel spannend zo'n beklimming in het vooruitzicht.