Kota Kinabalu - Pulau Tiga

Om 07.30 uur zitten we fris, fruitig, gepakt en gezakt aan het ontbijt. We willen zo vroeg mogelijk vertrekken zodat we meer tijd hebben in Kota Kinabalu om te shoppen.

Voor ons vertrek maken we nog een groepsfoto met de berg Mount Kota Kinabalu op de achtergrond. Het is helder weer en steekt dus mooi af.
Als ik zo naar de beg kijk en me bedenk dat ik daar bovenop ben geweest is het meer van Wauw, eigenlijk niet normaal, welke halve zool gaat zoiets doen. Maar ongeloofelijk mooi en schitterend.

We moeten /- 2 uur rijden met de bus voordat we in Kota Kinabula zijn, het eerste gedeelte gaat door de bergen wat een mooie rit is.
We maken nog even een fotostop zodat we een foto kunnen maken van de andere van Mount Kota Kinabalu.
Terwijl wij de berg fotograferen is onze chauffeur bezig met een waterslang. Het blijkt dat hij met behulp van water de remmen van de bus afkoelt. Grappig om te zien.

10 minuiten later vertrekken we weer en maken nog 1 korte fotostop van een mooi uitzicht.
In de bus wordt door Hugo een kleine speech gehouden voor Oma en overhandigt de fooi van ons. Hugo bedankt Oma namens de groep voor al zijn goede zorgen. Het is namelijk zo dat we afscheid nemen van Oma in Kota Kinabalu, voor hem is de reis met ons in Kota Kinabalu ten einde.

Bij aankomst in Kota Kinabalu komen we in een file en gelukkig is dat van korte duur.
We worden bij de filipijnenmarkt afgezet zodat we kunnen shoppen voor souveniers, maar we moeten eerst gaan pinnen.
Dat doen we samen met Guy, Gerard, Peter en Anja.

De filiipijnenmarkt is met hele smalle paadjes, zeer chaotisch en heel warm. Een voordeel is dat je hier heel veel souveniers vindt, we kopen alleen een t-shirt en een sarong. Guy koopt nog wat leuke shirts voor zijn peetkind en dan hebben we een unaniem besluit gemaakt. We hebben geen van allen honger maar wel dorst.

Al snel vinden we een terras op een hoek van een straat en genieten we van een koud flesje Tiger van 640 ml. Ook Jorrit is dorstig want hij schuift ook bij ons aan.
In de tent zelf is een lachspektakel aan de gang, er ligt namelijk een stomdronken man languit op de vloer te slapen. Die is er veel erger aan toe en heeft er veel meer op dan wij.

Om 12.30 uur zijn we weer bij de bus waar Oma op ons staat te wachten om definitief afscheid van ons te nemen. We geven hem een hand, een knuffel en als de bus wegrijdt worden we door Oma uitgezwaaid.

Het is nog 1,5 uur rijden naar het dorpje aan de kust waar we moeten overstappen in open bootjes dat ons naar het survival eiland Pulau Tiga brengt.

Met 2 bootjes is het 40 minuten varen naar het paradijselijk eiland, als we het eiland steeds meer naderen wordt het steeds meer aantrekkelijker om hier een paar dagen te vertoeven.

Bij aankomst worden we geinformeerd door een lokale medewerker over de mogelijkheden van het eiland, de regels, het eten onder het genot van een welkomstdrankje.

Hierna kunnen we naar de kamer, we mogen zelf een sleutel kiezen. We kiezen een sleutel van een hut. Hierin zitten 2 kamers ensuite met een woonkamertje. Het toeval is dat we deze hut delen met Anja, op Bako was ze onze kamergenoot en nu is ze onze hutgenoot. Dat moet goedkomen dus.

Nadat we gesetteld zijn gaan we naar de bar om wat te drinken en het resort te verkennen. Het is een heerlijke plek omzoomd met kraakhelder zeewater, gezellig opgezet met prachtig uitzicht en een pier die een stuk de zee inloopt. Ja hoor we kunnen het hier best wel een paar dagen uithouden.

Als we heerlijk genietend aan een koel drankje zitten blijkt dat we een slachtoffer in de groep hebben. Wouter had de intentie om te gan zwemmen in de zee maar is helaas niet verder in het water gekomen dan tot kuithoogte. Hij is door een rog bij zijn enkel gestoken.
Hij moet met zijn voet in een teil met vers water en azijn om het gif te neutraliseren. Dit is een zeer pijnlijke ervaring en even heeft hij het idee dat hij van zijn stokje gaat maar gelukkig knapt hij in de loop van de avonde op.

De roggen en kwallen zijn de 2 dieren waarvoor je moet opletten want deze kunnen soms voorkomen in deze wateren en een aanvaring ermee is niet prettig, vraag maar aan Wouter.
De roggen liggen verscholen onder het zand en het einige wat je kunt zien zijn 2 gaatjes in het zand van de ogen.

Voor het avondeten nwordt opgediend in buffetvorm om 19.00 uur nemen we een heerlijke frisse douche.
Ook deze kok kan heerlijk koken, er is keuze genoeg en het smaakt heerlijk.

Na het eten is het lekker natafelen met de hele groep onder het genot van een koel drankje. Lekker slap geleuter op een heerlijk eiland in de zon met een uitzicht waar je U tegen zegt, wat wil een mens nog meer.

Bij het strand is een klein strandbarretje en besluiten met 4 man (wij, Guy en Jorrit) om te kijken wat er hier te doen is. Je kunt hier wel zitten maar het drinken moet je bij de grote bar binnen halen. Dat is dus niet gezellig en dus besluiten we om met 3 (Jorrit zoekt zijn bedje op) aan de bar binnen ons laatste drankje te nemen voor vandaag.
De bar sluit om 23.00 uur en dat is voor ons ook een mooie tijd om ons bedje op te zoeken.