Gunung Mulu Nationaal park

Om 07.45 uur staat het ontbijtbuffet klaar want om 08.30 uur vertrekken we in long-bootjes. Dit zijn uitgeholde boomstammen.

We varen zo'n 20 minuten over de rivier naar een klein dorpjeen genieten ondertussen van het uitzicht. De tropische jungle wordt afgewisseld door steile rotsen, schitterend mooi tochtje dor de jungle over het water.

Bij het dorpje is een kleine souveniersmarkt, de lokale bevolking verkoopt handgemaakte sierraden, blaaspijpen, matten en manden. De meeste van ons koopt hier wel iets en wij kopern een blaaspijp met pijltjes en een armband.
Hier zit een vrouw een mand e vlechten die na haar goedkeuring op de foto gezet wordt. Je kunt hier ook met een blaaspijp schieten en Wouter probeert dit ook, het lukt hem ook nog aardig om richting de roos te schieten.

Als iederen uitgekocht is vfren we verder naar de grotten, Wind Cave en Clear Water Cave.
In de Wind Cave vindt je weer mooie stalagtieten en stalagmieten en sommige zijn door de jaren heen dor de wind gevormd tot voorwerpen zoals het een gezicht . Ook de ruimtes zijn gevormd door de wind die er doorheen blaast, op sommige plekken voel je de heerlijke frisse wind in de anders klamme, natte grot.
De ClearWater Cave is 51 km lang en wordt nog steeds meer en meer ontdekt (op die plekken mogen wij natuurljjk niet komen). Hier bevindt zich ook een ondergrondse rivier waar de grot zijn naam aan te danken heeft.
Ook herbergt zich hier een gesteente waarvan de schaduw lijkt op een jonge vrouw, volgens Oma. Hier zijn de meningen over verdeeld want er wordt mer een gebochelde oude vrouw in gezien dan een jonge vrouw. Oke het was ooit en jonge vrouw zols de meeste van ons.
Beide grotten zijn weer schitterend om te zien.

Bij de ClearWater Cave hebben we de lunch, deze is meegebracht door de bootsmannen van de longboten, ja ook dat is genieten, lunchen in het tropisch regenwoud bij de rivier van de ClearWater Cave.

Je hebt de mogelijkheid om te zwemmen in het stukje van de rivier bij de grot. Je mag niet voorbij de aanlegsteiger komen want daar schijnen de piranha's te zwemmen. Er staat een lichte stroming en dat is lekker om even de drijven. Iedereen neem eigenlijke wel een duik in het water, het is even fris als je er doorheen gaat maar wel heel lekker.
Gerard heeft kerstmutsen bij zich en hij, Anja en Marianne gaan met de kerstmuts op in het water. Hier moet natuurlijk een foto van gemaakt worden voor de aankomende kerstkaarten. Wel vreemd om te zien, 3 halve zolen met een kerstmuts op de kop midden in het tropisch regenwoud!

Om 13.30 uur stappen we met ons allen weer in de longboots en we worden met 6-man (wij, Guy, Hugo, Annet en Karel) afgezet bij het nationaal park. De rest gaat verder naar de lodge om daar te relaxen.
We gaan met ons 6-en de langste canopy tocht doen, De canopy toer is 4800 meter lang en is op 30 meter boven de grond.
Het is helaas niet mogelijk dat alle 20 man van de groep deze toer kunnen doen (in verband met de regels van het nationaal park) en Jorrit heeft daarom voorgesteld aan de groep om de mensen die de Mount Kota Kinabalu gaan beklimmen deze canopytoer mogen doen, de rest heeft namelijk bij Kota Kinabalu ook nog de mogeloijkheid. Niemand had hiertegen bezwaar.

Met een lokale parkgids lopen we weer over de vlonder-wandelpaden naar het begin vn de canopytoer. Onderweg verteld hij het een en het ander over de flora en fauna van het park en laat ons wandelende takken zien, een groene en een bruine. Ook zien we een wandelend blad. Wat zijn deze dieren goed gecamoufleerd, het is dat de parkgids ze aanwijst want uit jezelf deze dieren ontdekken zal niet lukken. Dat blijkt ook als de gids een zoekplaatje opgeeft, in een struik ziet hij een wandelende tak, wij turen alle takken en bladeren af maar uiteraard zien we de wandelende tak niet, sterker nog, de parkgids ziet er 2!
Als hij de takken aanwijst zien wij ze pas.
Verder zien we ook diverse vlinders en rupsen.

Bij de canopy aangekomen moeten we natuurlijk via een trap eerst 30 meter omhoog en we zitten achter een grote groep chinezen. Als deze op de 1e boomsteun zijn dan mogen wij, maximaal 2 personen per hangbrug.
Er zijn diverse hangbruggen tussen de boomtoppen en bij de boom is een steunpunt gemaakt. Het is een leuke ervaring maar helaas zien we verder geen wilde dieren die hier normaal veelvuldig voorkomen. Het is meestal te rumoerig door de bezoekers van de canopytoer, dat blijkt wel een feit te zijn want de grote groep chinezen voor ons maken ook veel lawaai zodat uiteraard geen enkel dier in de buurt van de canopy zit.
De beste tijd om deze tour te doen met kans om wild te zien is vroeg in de morgen, we doen het met de leuke ervaring van de canopy toer zelf.

Na de toer wandelen we terug naar de ingang van het park met 3 man en de andere (Hugo, Karel en Annet) maken nog een korte wandeling langs de botanic tour.
We nemen bij de bar een pilsje voordat we door Oma om 16.30 uur worden opgehaald met het busje, we zitten heerlijk te genieten. Dan zien we Hugo aankomen en deze komt ons halen want iedereen zit als in het busje en het blijkt als 16.30 uur te zijn. Goed dat Hugo ons miste want anders hadden we misschien moeten lopen.

Terug bij de lodge gaan we in het restaurant een drankje nuttigen en delen onze ervaring van de tour. De andere reisgenoten hebben de middag bij de lodge doorgebracht met zwemmen in de rivier, poging gedaan om te vissen en relaxen.

Voordat we het dinnerbuffet aanvallen springen we even onder een frisse douche. Het eten smaakt uiteraard weer lekker en als toetje nemen we een kopje koffie.

De meeste mensen van de groep blijven zitten, gezellig kletsen en slap ouwehoeren.
De dames van het restaurant gaan vanavond vroeg naar huis dus voordat zij vertrekken bestellen we nog wat bier voor later op de avond.
Oma zit ook nog te keuvelen met lokale mensen die hij kenten zij hebben het helemaal goed geregeld. Een kerel verdwijnt en even later komt hij terug met een plastic tas vol met blikken kopud bier.
Ze zijn zo vriendelijk om ons ook een blikje te geven. Oma kent ook nederlands en roept Biertje? Als we een blikje hebben prossten we op de Iban manier: Oehaaa.
Als het blikje bier leeg is besluiten we onze kamer weer op te zoeken en ons bedje, de ventilator draait weer de hele nacht dus dat moet gaan lukken tijdens onze laatste nacht in Gunung Mulu