Bako Nationaal Park

Na een nacht van weinig slaap en veel zweten worden we wakker, een douche frist op, letterlijk en figuurlijlk.
We maken ons klaar voor de trekking van bandaag en laten Anja op de kamer achter.
We beginnen de dag met een bakkie koffie en daaarna een ontbijtje.

Na het ontbijt beginnen we aan onze trekking, een tocht van +/- 5 uur over 5,8 km door het nationaal park.
Hier leven neusapen, makaken, neushoornvogels en veel meer en uiteraard hopen we hiervan iets op te pikken. De tocht doen we met 8 man ( wij, Guy, Jorrit, Ruus, Peter, Paul en Monique).
Het 1e stuk is vlak maar dat is logisch want dat loopt nog door het resort. Het gaat al snel over in omhoog en omlaag, klauteren over en onder bomen.
Natuurlijk zijn wij de slimmerikken die niet goied op de bordjes letten want we komen op een gegeven moment bij een strandje die niet bij onze route hoort. Dus moeten we terug door het mangrove gebied en dan zien we we lhet bordje van onze route. Het bordje was omgevallen, ach ja hebben we dit strandje ook weer gezien en een half uur extra gelopen, ook mooi.

Met frisse moed gaan we verder met onze Tonkan trail, We lopen over en soort trap van boomwortels en rotsblokken en er zijn diverse trappen gemaakt omhoog tegen een berg. Dit is natuurlijk een goede oefening voor onze beklimming van Mount Kinabula. De trappen vindt ik maar niks want bovenaan sta ik te hijgen als een paard, dus tijd voor een pauze.
De kleren zijn natuurlijk al helemaal doorweekt van het zweet en als we enigzins een beetje afgekoeld zijn, gedronken hebben en uitgehijgd zijn gaan we weer verder met klimmen en klauteren.

Een hele tijd later hebben we weer een verplichte rustpauze en dit is bij een mooi uitzichtspunt, Het is hier heerlijk toeven en genieten we van het feit dat we een zeer pittig stuk hebben overwonnen,
We maken een groepsfoto van onze verhitte en bezwete koppen en zeggen: Ja beried je maar voor want zo zal het ook gaan tijdens de beklimming van KK. Een goede oppepper.
Na deze welverdiende rustpauze gaan we weer verder, aan teruggaan denken we niet want we willen allemaal deze trekking volbrengen.

Het gaat omhoog, omlaag over rotsblokken, boomwortels, trapjes. Het is best en zware tocht maar ook een hele mooie tocht door het tropisch regenwoud. Het aantal nog af te leggen kilometers staan regelmatig vermeld en zo trekken we verder en als we te moe worden dan stoppen we voor een pauze.
Om sommige stukken heb je geen beschutting van bomen en zijn we blij dat de zon niet schijnt wanbt het is nu al bloedheet, laat staan als de zon volop schijnt.

Op 1,3 km van het kamp, het is ondertussen 12.00 uur, nemen we een lange rustpauze zodat we ons lunchpakketje kunnen verorberen. Hey is een goed lunchpakket en het smaakt ons goed.

Als we bij een splitsing komen van onze trail met een trail naar een strandje bekijken we even wat we gaan doen, verder doorlopen naar het strandje en terug gaan met een bootje die ons op het strandje ons ophaalt door onze trail verder aflopen naar het kamp.
Jorrit belt naar de bootsman om te informeren of hij ons kan halen op het strandje om 15.30 uur. Helaas is op dat tijdstip het water te hoog bij het sttrandje zodat de bootsman ons niet kan ophalen met het bootje.
We hebben nu al 4,5 uur gelopen, naar het strandje is het nog 1 uur lopen en 1 uur terug en dan nog 1 uur naar het lkamp.
We vinden dat teveel van het goede en besluiten met ons allen om onze trail verder af te lopen naar het kamp.

Tijdens onze trekking hebben we (Peter heeft hem als eerste gespot) een Maleisische vliegende kat gezien in een boom en in een vlucht, schitterend om te zien. Het is een huidvlieger en zweeft van boon naar boom.

Rond 13.00 uur zijn we terug bij het kamp en delen onze ervaring met de rest van de groep.
Bij ons kamp zitten veel makaken die heel brutaal kijken en zeker niet bang zijn. Waar ze wel voor wegrennen is van de everzwijnen die hier ook thuis zijn, zodra een everzwijn eraan komt dan weten de makaken niet hoe vlug ze weg moeten komen.
Bij het bruggetje zitten de neusapen weer in de bomen en worden op de foto gezet.
De makaken zijn zo brutaal dat ze alles van onze tafel halen terwijl we erbij zitten en erna kijken.
We drinken een colaatje voor de aanvulling van de suikers en dan vinden we dat we een biertje verdiend hebben, uiteraard blijft niet bij 1. We relaxen en zweten ons uit en dan nemen we een heerlijke frisse douche.

De rest van de middag en de avond brengen we door met relaxen, slap geouwehoer en geinen onder elkaar. In de avond krijgen we een echte tropische regen bui zodat we wel verplicht zijn om nog een pilsje de drinken,
Om 22.45 uur is het droog en gaan we naar ons bedje, Hopelijk is het minder benauwd om te slapen na deze tropische regenbui maar ik ben bang dat dit maar een 1/2 graag scheelt. Het is alweer onze laatste nacht in dit paradijselijk gebied.