Dag 18 Zondag 14-08-2011

Om 06.00 uur staan we gepakt en gezakt bij de busjes die ons weer naar het station brengen.
We krijgen van het hotel een ontbijtje mee en in de lobby nemen we alvast uitgebreid afscheid vna de lokale reisgids Oiga, en de chauffeurs Mogi, Mogi en Ghana.

Dan is het tijd om naar het station te gaan om de trein van 06.30 uur te nemen. De trein is ietjes later en als Chantal de tickets heeft laten zien aan de wagonbeheerder kunnen we instappen en ons settelen in de coupe.
Als de trein rijdt besluiten we om het ontbijtje van het hotel te nuttigen.
De rest van de dag spenderen we met lezen, puzzelen, relaxen.
WE hebben enkele stops vandaag die be benutten om vers bier in te slaan anders wordt het warm en water en eten hebben we nog voldoende.

Bij elke stop, merken we op het perron dat het steeds warmer wordt en dat is nbeit zo raar want we naderen Gobi woestijn en als snel rijden we door de Gobvi woestijn.
De Gobi woestijn is geen zanderige vlakte zoals je zou verwachten. Het is begroeid met een soort kort gras en zanderige stukken ertussen. Het is in ieder geval warm en heet want we hebben onze raam van de coupe openstaan en er komt alleen warme lucht binnen.
Voor de rest is er eigenlijk niets te zien tot voorbij de horizon, 1 grote kale vlakte met een zeer zanderige bodem en kleine graspolletjes.
Soms zie je een vrachtwagen rijden op een verlaten weg door de woestijn en daaruit maken we op dat het dus niet helemaal uitgestorven is.

Om 17.00 uur komen we bij de Mongoolse-Chinese grens. We hebben ons al voorbereid op een lange wachttijd want volegens het treinschema vertrekken we om 01.00 uur.
Eerst worden de grensformaliteiten afgehandeld zoals de paspoortcontrole, invoerdeclaratie en controle in en rondom de trein.
Dsn worden we naar een hangar gereden, een wagon wordt afgekoppeld en dan gaan we naar een andere rail om zo weer een wagon af te koppelen.
De wagons in de hangar worden 1 voor 1 omhoog gelift met alle passagiers erin. De wielen worden voor de lift losgemaakt zodat deze op de rails blijven staan en de wagon in de lucht hangt. Hierna worden de nieuwe wielen eronder gereden en daarmee worden de oude wielen eronderuit gereden. Als de nieuwe wielen op zijn plaats staan wordt de wagon weer naar beneden getakeld en de wielen worden weer vastgezet. Je kunt het hele proces bekijken door uit het raam van het wagon te kijken naar de naastgelegen wagon want je mag de trein dus echt niet verlaten.
Dit proces duurt even (een paar uur) want elke wagon komt op deze manier aan de beurt en moet de hele trein afwerken.
(Dit moet gebeuren omdat de rails ion Rusland en Mongolie een andere breedte hebben dan de andere landen )
Ten lange leste komen we met nieuwe wielen weer terug op het station en krijgen we van de douane toestemming om het perron op te gaan.

We snellen allemaal richting de toilet want dat is nodig. Later kopen we in de winkel op het perron nog wat drinken en gaan we naar buiten voor frisse lucht.
Het is ondertussen en donker en veel van de groep maken zich al klaar om nar bed te gaan.
Wij natuurlijk niet, wij vinden het te vroeg.
Het valt ons op dat het perron uitgerust is met lantaarnpalen, iets wat we al een hele tijd niet meer gezien hebben. Het is net alsof we in een andere wereld beland zij, minder armoe en dergelijke.
Na 1 uur gelucht te hebben worden we weer verzocht om in te stappen en moeten we nog minimaal 1 uur wachten in de trein voordat we om inderdaad 01.00 uur weer vertrekken. Volgens ons zou dit allemaal wel sneller kunnen maar het zal wel een reden hebben dat we bij de grenzen so lang moeten wachten.

Als de trein weer vertrekt en de toilets weer open zijn besluiten we om nog wat te drinken, dat hebben we bewust van te voren niet gedaan omdat je niet naar de toilet kon, dus de schade moet ingehaald worden.
We nuttigen een paar drankjes en dan gaan we ons treinbedje ook opzoeken en lekker slapen, wel met het raam van de coupe open want het is heel warm buiten en natuurlijk ook in de coupe.