Dag 7 Woensdag 03-08-2011
Door: Schellekens
Blijf op de hoogte en volg Alwies en Marie-Thérèse
23 Augustus 2011 | Nederland, Waalwijk
De klok moet alweer 1 uur verzet worden want het is nu lokale tijd 08.00 uur en dat is een tijdverschil met Moskou van 4 uur en met Nederlans=d 6 uur.
De grote stops voor vandaag zijn:
Mariinsk om 03.56 uur Moskoutijd 20 min.
Krasnoyarsk om 10.04 uur Moskoutijd 32 min.
Ilansky om 14.55 uur Moskoutijd 20 min.
Nizhneudinsk om 20.08 uur Moskoutijd 12 min.
Zima om 23.54 uur Moskoutijd 30 min.
In Mariinsk is het lokaal 08.00 uur en we zijn wakker en gaan op het perron eten en drinken kopen voor vandaag. De meeste mensen van de groep liggen nog allemaal op 1 oor behalve Leny, Alwies en Marie-Therese die op het perron luchten.
De zon schijnt en het is heerlijk weer.
Het landschap veranderd onderweg naar heuvelachtig afgewisseld door vergezichten, we zitten ondertussen in Siberie en rijden over de taiga en langs het oeralgebergte.
Tussen Mariinsk en Krasnoyarsk staat een kleine witte oblisk op het km-punt vAN 3922 en makeert het punt waar je halverwege bent tussen Moskou en Beijing. We houden de camera's in de aanslag en tellen de km-paaltjes maar zoals het boek al beschrijft is het makkelijk te missen en zien wij de oblisk ook niet, ach ja, je bent weer even bezig geweest.
Krasnoyarsk is een grote stad en het is hier zonnig en warm. Omdat het landschap meer heuvelachtiger gaat worden kun je mooie foto's maken vanuit de trein.
In Jlansky is het weer tijd om te luchten en ook hier is de temperatur zeer warm. Ik koop op het perron een Pineapple waarvan je de pitjes kunt eten en een lokale lekkernij is. Het eten van de pitjes lijkt op het eten van doppinda's, je bent even bezig om het pitje tevoorschijn te toveren.
De meeste mensen staan in de schaduw want ze willen afkoelen.
Het is namelijk zo dat in de meeste coupes de ramen niet openkunnen volgens de provodnik, zijn stuk en daan zitten ze allemaal als een gek te zweten of ze staan op de gang bij een open raam. In coupe 2 (van ons)en in ieder geval coupe 3 kan het raam dus wel open en zo hebben we dus frisse lucht. Robert komt even een goede tip doorgeven, de bovenste bedden moet je schuin ophoog zetten zodat de wind vanuit het raam onder de bovenste bedden kan blazen en meer frisse lucht in de coupwe komt. Het is een geode tip want het scheelt veel.
Als we de trein na een stop weer vertrekt worden we door de provodnik Serge geroepen om in te stappen met de leuze: come, come come here, ik loop naar hem toe, sla een arm om hem heen en zeg I am here, hello. Dit resulteert in een grote glimlach op het gezicht van Serge. Dus sde russen kunnen ook nog wel lachen want de meeste komen zeer nors over en het duurt even voordat je het ijs bij deze mensen gebroken hebt.
Na de stop in de middag moet Serge de wagon gaan poetsen, hij stofzuigt het vloerkleed in de gang en de vloerkleden in de coupes. Hij neemt het vloerkleed mee van onze coupe en klopt deze uit, is dit misschien dat hij ons wel aardig vindt en hij iets extra's doet of omdat we zo'n rommel hebben gemaakt? We weten het niet maar we vinden het wel best.
Serge staat ondertussen van alles en nog wat te vertellen in het russisch en lachen en wij verstaan er geen bal van maar we liggen met ons allen in een deuk.
Chantal komt in de loop van de middag ook nog even langs in onze coupe want ze heeft infomatie over Irkutsk waar we morgenvroeg lokale tijd om 09.30 uur aankomen. Het is dan 7 uur tijdverschil met Nederland.
Na deze informatie weten we wat we van Irkutsk kunnen verwachten en wat we kunnen gaan doen.
Als Chantal weer verder gaat vinden we het tijd voor een lekker soepje en een broodje.
Later op de avond, als de dienst van Serge is afgwelopen en wij ondertussen zitten te borrelen, gaat Alwies Serge halen om bij ons een drankje te nuttigen. Het is namelijk onze laaste avond in deze trein met Serge als onze provodnik.
Hij komt natuurlijk naar onze coupe en heeft 2 borrelglaasjes bij, 1 voor hem en 1 voor Marie-Therese. De fles wodka komt ook op tafel en we zitten gezellig te kletsen en slap te lullen. WE liggen steeds in een deuk want het is praten met handen en voeten want hij spreekt nauwlijks tot geen engels en wij spreken geen russisch. Hij spreekt en leest wel een beetje Chinees en daarmee heeft hij een streepje voor op ons.
Hij komt in ieder geval uit het stadje of dorpje Chita en we hebben de grootste lol terwijl we een fles wodka burgemeester maken.
Als de fles leeg is gaat Serge bier voor ons halen die we gezamenlijk opmaken.
Al met al moeten we wel de tijd in de gaten houden want wij leven zo'n beetje op Moskoutijd maar het nis hier 4 uur later en we hebben een korte nacht voor de boeg want ons eindstation van dit gedeelte van de reis is Irkutsk en dat is om 9.30 uur lokale tijd en dat is 05.30 uur Moskoutijd.
Alle spullen zijn al ingepakt dus we kunnen plat.
De grote stops voor vandaag zijn:
Mariinsk om 03.56 uur Moskoutijd 20 min.
Krasnoyarsk om 10.04 uur Moskoutijd 32 min.
Ilansky om 14.55 uur Moskoutijd 20 min.
Nizhneudinsk om 20.08 uur Moskoutijd 12 min.
Zima om 23.54 uur Moskoutijd 30 min.
In Mariinsk is het lokaal 08.00 uur en we zijn wakker en gaan op het perron eten en drinken kopen voor vandaag. De meeste mensen van de groep liggen nog allemaal op 1 oor behalve Leny, Alwies en Marie-Therese die op het perron luchten.
De zon schijnt en het is heerlijk weer.
Het landschap veranderd onderweg naar heuvelachtig afgewisseld door vergezichten, we zitten ondertussen in Siberie en rijden over de taiga en langs het oeralgebergte.
Tussen Mariinsk en Krasnoyarsk staat een kleine witte oblisk op het km-punt vAN 3922 en makeert het punt waar je halverwege bent tussen Moskou en Beijing. We houden de camera's in de aanslag en tellen de km-paaltjes maar zoals het boek al beschrijft is het makkelijk te missen en zien wij de oblisk ook niet, ach ja, je bent weer even bezig geweest.
Krasnoyarsk is een grote stad en het is hier zonnig en warm. Omdat het landschap meer heuvelachtiger gaat worden kun je mooie foto's maken vanuit de trein.
In Jlansky is het weer tijd om te luchten en ook hier is de temperatur zeer warm. Ik koop op het perron een Pineapple waarvan je de pitjes kunt eten en een lokale lekkernij is. Het eten van de pitjes lijkt op het eten van doppinda's, je bent even bezig om het pitje tevoorschijn te toveren.
De meeste mensen staan in de schaduw want ze willen afkoelen.
Het is namelijk zo dat in de meeste coupes de ramen niet openkunnen volgens de provodnik, zijn stuk en daan zitten ze allemaal als een gek te zweten of ze staan op de gang bij een open raam. In coupe 2 (van ons)en in ieder geval coupe 3 kan het raam dus wel open en zo hebben we dus frisse lucht. Robert komt even een goede tip doorgeven, de bovenste bedden moet je schuin ophoog zetten zodat de wind vanuit het raam onder de bovenste bedden kan blazen en meer frisse lucht in de coupwe komt. Het is een geode tip want het scheelt veel.
Als we de trein na een stop weer vertrekt worden we door de provodnik Serge geroepen om in te stappen met de leuze: come, come come here, ik loop naar hem toe, sla een arm om hem heen en zeg I am here, hello. Dit resulteert in een grote glimlach op het gezicht van Serge. Dus sde russen kunnen ook nog wel lachen want de meeste komen zeer nors over en het duurt even voordat je het ijs bij deze mensen gebroken hebt.
Na de stop in de middag moet Serge de wagon gaan poetsen, hij stofzuigt het vloerkleed in de gang en de vloerkleden in de coupes. Hij neemt het vloerkleed mee van onze coupe en klopt deze uit, is dit misschien dat hij ons wel aardig vindt en hij iets extra's doet of omdat we zo'n rommel hebben gemaakt? We weten het niet maar we vinden het wel best.
Serge staat ondertussen van alles en nog wat te vertellen in het russisch en lachen en wij verstaan er geen bal van maar we liggen met ons allen in een deuk.
Chantal komt in de loop van de middag ook nog even langs in onze coupe want ze heeft infomatie over Irkutsk waar we morgenvroeg lokale tijd om 09.30 uur aankomen. Het is dan 7 uur tijdverschil met Nederland.
Na deze informatie weten we wat we van Irkutsk kunnen verwachten en wat we kunnen gaan doen.
Als Chantal weer verder gaat vinden we het tijd voor een lekker soepje en een broodje.
Later op de avond, als de dienst van Serge is afgwelopen en wij ondertussen zitten te borrelen, gaat Alwies Serge halen om bij ons een drankje te nuttigen. Het is namelijk onze laaste avond in deze trein met Serge als onze provodnik.
Hij komt natuurlijk naar onze coupe en heeft 2 borrelglaasjes bij, 1 voor hem en 1 voor Marie-Therese. De fles wodka komt ook op tafel en we zitten gezellig te kletsen en slap te lullen. WE liggen steeds in een deuk want het is praten met handen en voeten want hij spreekt nauwlijks tot geen engels en wij spreken geen russisch. Hij spreekt en leest wel een beetje Chinees en daarmee heeft hij een streepje voor op ons.
Hij komt in ieder geval uit het stadje of dorpje Chita en we hebben de grootste lol terwijl we een fles wodka burgemeester maken.
Als de fles leeg is gaat Serge bier voor ons halen die we gezamenlijk opmaken.
Al met al moeten we wel de tijd in de gaten houden want wij leven zo'n beetje op Moskoutijd maar het nis hier 4 uur later en we hebben een korte nacht voor de boeg want ons eindstation van dit gedeelte van de reis is Irkutsk en dat is om 9.30 uur lokale tijd en dat is 05.30 uur Moskoutijd.
Alle spullen zijn al ingepakt dus we kunnen plat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
