San Augustin dag 6

Om 07.00 uur is het ontbijt klaar en we hebben de wekker staan op 06.00 uur zodat we alle tijd hebben om de spullen te pakken. Weer een lekker ontbijtje bij de keuken.

Na het ontbijt pakken we de dagrugzakken die klaar staan, en om 08.00 uur vertrekken we met de bus naar het archeologisch park.
Dit is een park met opgravingen van stenen beelden van diverse indianenstammen zoals cerimoniele stenen, offerstenen, grafzerken. Ze zijn in de loop van de jaren opgegraven en veel ervan zijn naar dit park gebracht.Vermoedelijk is hier nog veel meer te vinden maar er zijn geen opgravingen meer.
We krijgen een zeer uitgebreide en interessante uitleg van de lokale gids, over elke steen, opgraving heeft hij een verhaal. Hij geeft zoveel informatie hierover dat het niet te onthouden is helaas.

Het Archeologisch park San Agustín ligt op 2 kilometer van de gelijknamige stad. Het archeologisch gebied strekt zich uit over 2.000 vierkante kilometer en ligt op een hoogte van 1.800 meter. In dit wilde en spectaculaire landschap is de grootste groep religieuze monumenten en megalithische beeldhouwwerken in Zuid-Amerika te vinden. De sculpturen stellen goden en mythische dieren voor en ze zijn vakkundig afgebeeld in stijlen die variëren van abstract tot realistisch. De kunstwerken tonen de creativiteit en verbeelding van een noordelijke Andes cultuur, die bloeide van de 1e tot de 8e eeuw na Christus .

We wandelen zo'n 2,5 uur door het park heen en we moeten ook nog een stukje klimmen om bij een stel opgravingen te komen. Alles ligt hier op een heuvel, je moet er dus wel wat voor doen. Boven aangekomen staan er niet alleen mooie sculpturen maar je hebt hier een schitterend uitzicht op de omringende bergen.

Na deze duik in het verleden van Colombia is het tijd om te lunchen dus rijden we terug met de bus naar San Augustin. De lunch gebruiken we in een lokaal tentje waar het niets kost. Voor 2 personen met 2 flessen bier moeten we 45.000 pesos betalen, dit is € 18,00 totaal.
De conclusie die we hierna maken is dat we vanavond niet of in ieder geval heel weinig hoeven te eten. Voor we met de bus naar het hotel terug gaan haal ik in een naburig winkeltje nog even snel sigaretten. Dat moet ook bijgehouden worden.

Bij het hotel zetten we de rugzakken weg en pakken we alleen het hoognodige voor vanmiddag. Een andere archeologische opgraving staat op de planning.

Het grootste gedeelte gaat met de jeep en een gedeelte gaat per paard. Paardrijden is door ons (wij, Marian, Luc en Matt) aangevraagd bij Anibal. Sawadee beschouwd paardrijden gevaarlijk en mag alleen via Sawadee geregeld worden onder strikte voorwaarden, voorwaarden die niet gelden als je in de natuur rijdt.
Gert mag dus deze tour niet regelen en daarom hebben we dit geregeld via Anibal, hij is een lokale gids en Gert heeft ons alleen ons in contact gebracht met de lokale gids.Gert voelt echter wel een zodanige verantwoordelijkheid voor ons dat hij ook met het paard gaat en dat geldt ook voor onze chauffeur Hernando. Uiteraard vinden zij deze paardrit ook geweldig.

Het is een heerlijke tocht door de bergen waar we allemaal van genieten.
Eerst gaat het rustig zodat we kunnen wennen aan de paarden en de paarden aan ons, er zijn mensen bij die weinig of zelden op een paard hebben gezeten. Al snel draven we steeds meer en het is volop genieten van de rit, de omgeving en de mooie uitzichten. Je komt zo op plaatsen waar je niet kunt komen met een jeep of auto.

Na ongeveer 3 kwartier zien we de jeep te staan waarin de overige mensen van de groep naar de opgraving zijn gereden en stijgen we van de paarden af. We binden ze vast aan een hek en maken het hoofdstelstel los. Ze kunnen even rusten, grazen en uitzweten. Ja, van dat draven, klimmen, dalen in de bergen in deze warme temperaturen gaat een paard ook van zweten.

Het is voor ons nog een stukje lopen naar de andere, die al op ons staan te wachten bij de opgraving op de heuvel. Deze opgraving is per ongeluk ontdekt in 1984 en het zijn de enige beelden die nog gekleurd zijn. De kleur werd opgebracht met een soort penseel en is gemaakt van planten en vruchten die in de omgeving te vinden zijn. Het zijn mooie beelden, er staan 2 beelden en er is maar 1 graf opgegraven. Het andere graf is niet opgegraven, dit is bewust gedaan. Er is met zekerheid te zeggen dat in het ongeschonden graf nog gouden ornamenten liggen. Ze zien geen enkele reden om het graf op te graven en er is niemand die er behoefte eraan heeft. Men is ook zeker dat in de omgeving van San Augustin meerdere graven liggen onder de de grond. Ze hebben het idee dat het goed ligt.Het is een mooie gedachte om de graven in tact te laten.
Na een uitgebreide uitleg van Anibal (lokale gids) lopen we terug naar de jeep en de paarden.

Hier nemen we afscheid van de jeep en zijn bijrijders, zij gaan terug naar het hotel en wij maken ter paard een omweg naar het hotel terug.
Op de rug van een paard ervaar je de omgeving op een andere manier, je hebt alle tijd om op je gemakkie rond te kijken en te genieten van de natuur en de bergen.

Het is een mooie omweg over smalle bergpaden met afdalingen en beklimmingen, de paarden moeten werken en dat vinden ze helemaal niet erg. We zien mooie uitzichten over de bergen en mooie bont beschilderde huizen, zij passen precies in de omgeving.
Uiteraard draven en galopperen we met ons allen, heerlijk. Mijn paardje heeft er wel zin in want hij galopeerd een heuvel op maar ik zit op een of andere manier niet goed in mijn zadel. Het blijkt dat mijn zadel zo'n 20 cm naar achter is geschoven, is niet fijn voor het paard en voor mij. Dus even stoppen en in orde maken zodat de verdere rit prettiger gaat.
We naderen het einde van de rit, nog een stukje over een asfaltweg. In de verte zie ik ons busje te staan en ik besluit om nog een laatste keer in galop te gaan. Heerlijke galop over het asfalt, voorbij de bus en dan een stukje de heuvel op. We kunnen zo wel nog uren doorgaan maar daar zijn de andere niet blij mee dus keren we maar om. Mijn paardje wil ook eigelijk wel verder, nee paardje we moeten naar de anderen.
De paarden binden we vast aan het hek vlakbij een een barretje en duiken op het terras. We drinken met ons allen (behalve Hernando, de chauffeur) een koud pilsje op onze heerlijke rit met de paarden.
Familie van Anibal komen de paarden halen en deze naar de stal brengen en wij nemen onze bus terug naar het hotel, waar we tegen 18.30 uur aankomen.

Eerst lekker douchen en dan lopen we met ons 2-en naar het dorp, we willen het dorpje ook nog bezichtigen en ontdekken. We eten een kleinigheidje bij een eettentje, een soepje en een stukje pizza.
Onze avondwandeling gaat naar het dorpsplein waar een lokaal barretje zit, AliBabe. We gaan lekker buiten zitten met een pilsje en genieten van de zalige temperaturen en bekijken de mensen die relaxen in het park.

Om 21.00 uur lopen we terug naar ons hotel en gaan bij de anderen zitten in de ontspanningsruimte \ restaurant. Hier brandt weer de houtkachel dus is het hier behoorlijk warm. Als iedereen naar zijn kamer gaat nemen we aan de keukentafel nog een laatste afzakkertje en dan wordt het voor ons ook tijd om ons mandje op te zoeken.