Dag 16: Okovanga Delta Botswa

Om 06.15 uur horen we de wekker aflopen. Bij het openen van onze ogen kijken we uit onze “tent” over de ontwakende delta. Hoe heerlijk is dat.
De zon begint op te komen, het wild zoals de vogels, apen komen tot leven want je hoort overal geluiden. Is dit zalig wakker worden of niet, ja toch? Even lekker rustig wakker worden en genieten met volle teugen van deze schitterende omgeving.

Om 07.00 uur zijn we bij het ontbijt en we hebben meteen de opladers meegenomen. We leggen de camera’s aan de opladers in de gemeenschappelijke ruimte tijdens het ontbijt. Lekker ontbijten aan de oever van de delta.

Om 07.30 uur vertrekken met ons allen in 1 boot. We varen met een speedboot tussen de drijvende papyrussen (2 vierkante meter is genoeg voor 1 persoon om op te staan). Nijlpaarden eten de papyrussen maar waar ze op het moment zijn, is ons niet duidelijk. Hier in ieder geval niet, we spotten er geen 1.
Ons boottochtje gaat ook langs de oever waar we gisteren een krokodil zagen maar ook hij is niet thuis.
Het tochtje met de speedboot is wel erg mooi, door het geluid van de boot worden de watervogels opgeschrikt en vliegen ze een stukje met de boot mee. Geweldig om te zien.
Ondanks dat het nog vroeg is, staat de zon al hoog aan de hemel en brandt hij volop. Het wordt dus ook steeds en steeds warmer.
De speedboot zet ons af op een klein eilandje.

Op het kleine eilandje staat een groepje lokale op ons te wachten met moccoro’s. Dit zijn kano’s origineel gemaakt van de boom Moccoro, tegenwoordig worden deze gemaakt van fiberglas want de Moccoro is een beschermde boom.
We nemen met 2 personen plaats in een boot en elk bootje heeft zijn eigen kapitein. We moeten rustig blijven zitten, de kapitein zorgt voor de balans. Het bootje ligt maar net boven de waterspiegel dus in het begin is het heel erg onwennig.
We varen dwars door de papyrussen, het riet en de mooiste waterlelies. Soms zijn de watergeultjes zo smal dat het bootje er bijna niet doorheen kan. Het is weel erg opletten met het riet, deze kan behoorlijk snijden. We varen ook door grotere stukken open water, hier is e delta ongeveer 0,5 tot 2 meter diep. De kapitein stuurt en duwt het bootje vooruit met behulp van een lange stok en is het kundig hierin.
Onderweg spotten we kleine kikkertjes van 2 cm grootte en een kleine groene slang. Na 1 uur varen dwars door de delta komen we bij een groter eiland aan. Hier stappen we uit het bootje.

Op dit eiland gaan we een wandeling maken onder begeleiding van 2 lokale delta bewoners. We volgen een nijlpaarden en olifanten pad. Dat deze hier regelmatig komen is een feit want we zien overal uitwerpselen. Grote bollen uitwerpselen met zaden zijn van olifanten. Nijlpaarden eten alleen gras en dus hebben zij uitwerpselen zonder zaden, Ook passeren we een boom die veelvuldig door olifanten gebruikt is om zichzelf te schuren want de bast is er helemaal af. Tijdens de wandeling zien we ook voetsporen van een nijlpaard, dit is groot, rond met 4 tenen. . Heel apart om te zien, maar het zou mooier zijn als we een nijlpaard in het echt zouden zien. Helaas gebeurt dat niet.
Ondertussen is het bloedheet geworden, echt zweetweer. Dat zorgt ervoor dat we veel de schaduw opzoeken tijdens de wandeling.
Rond 11.00 uur zijn we terug bij de moccoro’s en voor we vertrekken vertelt de lokale gids ons over de waterlelies.

De waterlelies zijn heel belangrijk voor de lokalen die rondom en op de delta leven. Het grote lelieblad kan dienen als een hoofddeksel die ook verkoelend werkt omdat deze nat is. De lange poreuze stengel wordt gebruikt als een rietje, door de pijpjes in de stengel wordt het water van de delta gefilterd. Van de bloem wordt een ketting gemaakt en aan de dame gegeven waarmee de jong wil trouwen. De knol van de waterlelie is eetbaar.
Dus de waterlelie is een belangrijk onderdeel voor de deltabewoners. Alwies krijgt het waterlelie blad hoedje en ik krijg de ketting.

Hierna varen we 1 uur terug met de moccoro’s door de smalle watergeulen, heerlijk. Ondertussen is het heel bloed en bloedheet geworden zodat we allemaal peentjes zitten te zweten.
Op het kleine eilandje terug aangekomen, klimmen we uit de moccoro en lopen we 100 meter naar de andere kant van het eilandje. Hier ligt onze speedboot. We nemen plaats in de speedboot, alleen missen we wat. Er is geen bootsman te bekennen om te boot te sturen. Na een halfuur wachten komt een andere boot aanvaren met, jawel onze bootsman. Het blijkt dat hij benzine heeft moeten halen voor onze boot. Om 12.30 uur varen we terug naar Guma Lodge, waar we 3 kwartier later aankomen.

Eerst gaan we lekker lunchen om daarna heerlijk te genieten van een vrije middag. Na de lunch gaan we eerst terug naar onze tent. De wandelschoenen uit, even een klein wasje doen zodat deze lekker kan drogen op het balkon van de tent. Zo het werk is gedaan, dan is het tijd om een frisse douche te nemen.

Dan gaan we relaxen bij de oever, met een koud biertje. In de middag spotten we in de verte een klein stipje, wat een krokodil blijkt te zijn. Hij zwemt in de delta. Ook komen de aapjes op visite.
Voor het eten lopen we terug naar onze tent om naar de was te kijken, die zal wel droog zijn met dit briesje. Onder onze tent lijkt een pad te lopen die doorloopt in het water tussen de waterplanten. Als je het pad bekijkt dan lijkt het op een nijlpaarden pad. Dat moet nader onderzocht worden en wat blijkt, we vinden een pootafdruk van een nijlpaard in de modder. Het heeft wel iets spannends, een nijlpaarden pad onder je bed. Wie weet dat hij vannacht langs komt en dat we hem tegenkomen.

Om 19.00 uur hebben we ons laatste diner in deze lodge. Onder het eten vertelt Norman over de dag van morgen, ook vertelt hij dat hij een verrassing voor ons morgen heeft. Het enige wat hij erover kwijt wil is dat het spannend en een beetje gevaarlijk kan zijn maar niet zo gevaarlijk. Op de vraag of we wandelschoenen of open schoenen aan moeten, krijgen we zijn ondertussen beroemde uitspraak. Kan wel, hoeft nie.

Na het eten blijven we allemaal langer zitten want we hoeven morgen niet zo vroeg ons bedje uit. Buiten op het terras, aan de oever van de delta heb je een prachtig uitzicht op de heldere sterrenhemel. Talrijke sterren zijn er te zien, ongelofelijk.
Van Norman krijgen we een lesje sterrenkijken, het vinden van de Southern Cross (lijkt op een vlieger) die 95 % het zuiden aanwijst. Je kunt op een manier, met behulp van een andere ster, 100 % zuiden bepalen, dit is voor ons te onduidelijk en te moeilijk, dus doet we het met 95%.
Na een paar biertjes besluiten we dat het welletjes is geweest en gaan naar ons tentje. Hopelijk zonder een aanvaring te hebben met een nijlpaard. Geen nijlpaard te zien en dus ook geen aanvaring als we onze tent bereiken. Om 23.00 uur kruipen we in ons bedje en genieten we van de nachtgeluiden voordat we in slaap vallen.