Koffiefinca dag 12

Het ontbijt is vanaf 07.00 uur en wij zijn er eerder want we hebben zin in koffie.Wakker worden!
De koffie is hier lekker zoals wij Nederlanders het graag drinken, zwart en geen slappe bak. Normaal wordt de koffie in Colombia aangelengd met water en zit er suiker in. Ja, een colombiaan is een echte zoetekauw, overal moet er suiker bij als het kan.
Daarom bestellen we over cafe negro sin sucre (zwarte koffie zonder suiker).
Gelukkig hebben ze hier koffie zonder suiker zodat we kunnen genieten van een Hollands bak leut.

Na het ontbijt vertrekken we om 08.00 uur, ons eindreisdoel voor vandaag is Salento en de Cocora vallei.

Eerst maken we een stop bij een ruïne, Het is een vervallen villa en dit is de woning van Carlos Lehder, de oprichter en de leider van het Medellinkartel in Colombia. Hij was een grote schakel in de cocainhandel en dus een grote crimineel met hoofdletter C!
Hij is de enigste van dit kartel die ooit is uitgeleverd aan de USA en veroordeeld is.
Hij was geboren in USA, zijn moeder uit Colombia en zijn vader uit Duitsland.
Het was een rare man, hij had 2 idolen. John Lennon waarvan hij een standbeeld in zijn geboorteplaats in Colombia liet zetten en Adof Hitler.
John Lennon kunnen we begrijpen maar Adof Hitler????
Hij stond bekend als zeer moorddadig en dat zal wel komen omdat Hitler zijn idool was (hij wilde hem nadien zeker)
Na zijn arrest heeft de overheid zijn villa en de grond terug geclaimd. Er wordt verder niets mee gedaan, daarom is het nog maar een vervallen geheel. In een huisje dat erbij staat woont een gezin wat een beetje op dit stukje grond past.
Het staat op een plek waarbij hij een goed overzicht had van de omgeving en schuin tegenover, aan de andere kant van de weg, staat ook een uitkijktoren. Uiteraard nu ook in een vervallen staat.
Er was hier een woning, disco (waar veel wilde partijen en god weet wat nog meer, werden gehouden) kooien met wilde dieren. Kortom alles wat een crimineel van dit formaat!
Het is best spannend en interessant om hier te lopen en deze achtergrond informatie te horen.
We vragen ons af als we hier gaan spitten in de grond en de resten van de gebouwen of we eventueel nog iets vinden, geld of wie weet lijken en andere zaken waar Lehder zich mee heeft bezig gehouden.
Misschien maar beter om niet al te diep over na te denken over de dingen die hier misschien hebben afgespeeld en na deze duik in deze geschiedenis rijden we verder.

We komen aan in Salento en stappen uit.
Voor we iets anders gaan doen, doen we eerst iets belangrijks, koffiedrinken.
Dit doen we in een koffiebarretje met een zeer oude maar een compleet goede functionerende koffiemachine. Ja, soms doen de oude "besjes"het nog goed (zoals onze reisgenoot Reina, die we liefkozend "Dieseltje" of "Stoommachientje "noemen).

Na de koffie stappen we over in 3 Willy's gids Marcello onder begeleiding van een lokale, die zijn speciale jeep die in deze omgeving veel gebruikt worden als openbaar vervoer, hiermee kun je makkelijk in de bergen rijden.
Gert en Hernando gaan niet mee, zij blijven in Salento achter om dingen te regelen met de lokale agent, na onze rit zijn we hun weer terug.

De rit met de willy's gaat nog zo'n 30 minuten door het berglandschap voordat we bij de ingang van Cocoravallei komen. De Cocoravallei is een prachtig gebied met een brede vallei en bergen er omheen. Hier komt de nationale boom van Colombia voor, de waspalm die tot wel 55 hoog kan groeien. Wel een gezicht deze hoge palmen overal in dit gebied. Verder komt hier ook wild voor zoals de brilbeer, poema, condor al denk ik dat we het wil niet zien en vooral de condor niet, zijn thuis is boven de 3000 meter.
Hier gaan we ongeveer 1,5 - 2 uur wandelen. Onderweg zien we veel vogels al zijn ze te snel om ze op de gevoelige plaat te zetten. Wie zien wel een kudde vee, die zich proberen te verstoppen in het struikgewas voor de gaucho te paard. Ook leuk om te zien. In een boom zit een kever, een scarabee, wat nog wel wat moeite kost om hem scherp op te foto te krijgen.

We komen bij de rivier, je kunt deze oversteken door de weg over te steken maar deze staat onder water, je zou dan tot aan je enkels (minimaal) door het water lopen of over en gammel bruggetje. We moeten elkaar een beetje over het bruggetje helpen zodat we allemaal veilig en droog aan de overkant komen. Marcello geeft onderweg uitleg over de flora en fauna.
Over 1 ding is de hele groep eens, dit gebied is best druk met toeristen en aangezien dat je deze wandeltocht ook per paard kunt afleggen zie je veel toeristen te paard.
We moeten dus regelmatig aan de kant om de paardrijders te kunnen laten passeren en sommige ruiters zitten krampachtig op het paard, de 1e keer zeker????
Bij de rivier hebben we even en kleine relaxpauze om te genieten van de omgeving en dan wandelen we dezelfde weg terug,
Terug bij de ingang van de vallei staan de Willy's op ons te wachten en na een wc-stop rijden we terug naar het dorp.

De rit gaat naar het begin van het dorp, bij een schitterend uitzichtpunt, hier worden door de Willy's afgezet. Eerst gaan we een behoorlijk steil stuk omhoog waar we een mooi overzicht hebben op het dorp Salento in het dal.
Onder ons bevindt zich een trap die we moeten afdalen, veel treden naar beneden en beneden bij het begin van de trap zit Gert al braaf op ons te wachten.

Hij verteld dat we tot 15.30 uur hier in Salento verblijven, je kunt overal lekker lunchen, er zijn souvenirwinkeltjes, er zijn terrasjes, hier kun je dus best wel vermaken.
Salento is in trek bij de lokale en buitenlandse toeristen dus is het best druk hier, maar heeft ook weer zijn charme.

De meeste mensen van de groep gaan lunchen in het tentje waar ook Gert gaat lunchen maar dat zijn wij niet van plan.
Eerst moet Cees en Marianne pinnen en omdat wij ook moeten lunchen besluiten we een tentje op te zoeken waar niemand van onze groep zit, gewoon voor de lol.
We ontdekken een eettentje in een souvenierwinkeltje met een leuke eigenaar. Cees en hij zingen opera-achtig en er heerst hier een gemoedelijke sfeer. We bestellen alle 4 gegratineerde vis met champignons en kaas. Voordat de vis geserveerd wordt krijgen we een schaal met salade, rijst en platgeslagen deeg erop. We kijken verbaasd, zou dit de vis zijn? Nemen dus een kijken onder het platte geval maar daar is ook geen vis te vinden. Geen probleem, dit is het bijgerecht. De vis komt even later en we eten bijna onze vingers erbij op, zo lekker!
Dit is een eettentje die we zeker zullen aanraden bij Gert, als hij het al niet kent.

Na de lunch gaan we op zoektocht naar een speciale tas, lederen schoudertas met 4 vakken, pistool en munitiehouder, geheim vak aan de onderzijde, Gert heeft wel de naam ervan genoemd maar helaas weten we deze niet meer.
Eerst vindt Marianne een mooi exemplaar maar helaas hebben ze hier maar 1 van dus dat wordt afdingen op 1 tas. Na goed afdingen heeft zij de tas en dan op zoek naar een exemplaar voor mij. 2 winkeltjes verder zie ik ook een mooi exemplaar en hierop ook afdingen natuurlijk, voor 45.000 pesos (€ 18,00) heb ik een mooie lederen tas. Geen geld, toch?
Aangezien we nu op koop zijn, kopen we ook nog een gaucho hoed voor Alwies.
Dan is het tijd om onze bus op te zoeken want het loopt tegen 15.30 uur.

De rit gaat naar een klein authentiek dorpje, niet zo toeristisch als Salento maar wel met oude, relaxte sfeer die Colombia zo eigen is.
Een gezellig plein met een kerk, bont geschilderde koloniale huizen met balkonnetjes en terrasjes.
Wij gaan met Cees en Marianne eerst het dorp verkennen. Bij het passeren van een zijstraat zien we op het eind van de straat een stopbord te staan, het staat midden in de weg, dat is maar goed ook en stoppen is dan gen overbodige luxe. De weg houdt namelijk gewoon op na het stopbord, erachter bevindt zich een diepe afgrond.
Een stukje verder is weer een zijstraat met een weg die gewoon ophoudt maar hier is het afgezet met een hek. Het uitzicht vanaf hier is magnifiek, je kijkt over een heel breed dal en onder ons is een afgrond. Even genieten is dan wel de moto.

We lopen nadien terug naar het dorpsplein en zoeken een leuk terras op. Onder het genot van een koel drankje kijken we de mensen af en relaxen we. Hier proef je veel meer de relaxte Colombiaanse sfeer dan in Salento.
Even later komt Gert en ook Luc aan het tafeltje achter ons zitten. Reina, Emily, Marg en Formijn zitten een tafeltje een klein stukje verder. Zo zitten we met ons allen gezellig te keuvelen.
Om 18.00 uur gaan we richting ons hotel en dus gaat Alwies afrekenen. De prijs viel mee en als Gert en Luc willen afrekenen blijkt dat de rekening al betaald is. Alwies heeft ons tafeltje betaald (was ook de bedoeling) maar dus ook het tafeltje van Gert en Luc. Ze willen ons terug betalen maar daar willen we niets van weten. 1 Euro meer of minder, dat maakt ook niet uit, meer heeft het ook niet extra gekost. Wel geinig.

We stoppen bij een wegrestaurant om te eten.
De hele groep is het er over eens, we willen een klein gerecht want we zitten nog bomvol van de lunch.
We vragen om soep, bouillon met vlees. Het blijkt dat er geen stukje vlees in zit maar meer een halve koe. De bouillon is in ieder geval lekker en de meeste laten de halve koe voor wat deze is.
Een paar tafeltjes verder zit een Colombiaans stel wat ook eten besteld, zij krijgen een "bordje eten" waar tot zelf onze chauffeur Hernando moeilijk bij kijkt, zo groot. Volgens mij hebben zij 3 dagen niet gegeten, zo lijkt het.

Na het soepje vervolgen we onze weg naar het hotel. We moeten even een stop inlassen want Marg is niet goed geworden in de bus en heeft dringend behoefte aan frisse lucht. Onze verpleegkundige Matt gaat ook even buiten kijken hoe het met Marg gaat. Gelukkig gaat het na 10 minuten weer beter met haar, even frisse lucht, rustig aan, een beetje drinken, zodat we onze reis naar het hotel kunnen hervatten.
Blijkbaar heeft ze hier meer last van gehad, voor de vakantie, zij gaat ook bij terugkeer in Nederland naar haar huisarts.
Als we bij het hotel terug zijn, het is ondertussen 21.45 uur krijgt Marg weer een dipje. Zij duikt onder de douche en duikt dan ze haar bedje in om te slapen. Een slimme zet want daar knapt elke mens van op.

We gaan onze veranda zitten om te genieten van het uitzicht, wat te lezen, reisverslag bij te werken. Deze activiteit doet eigenlijk iedereen van de groep want iedereen zit hier op de veranda.
Tegen 22.30 uur vinden we het wel welletjes en zoeken ons mandje op.
Nog even naar de andere kant van de veranda om het licht van de veranda uit te doen. Dit op verzoek van onze buurman, Matt. Hij wil namelijk het luik openzetten voor frisse lucht en als het licht brandt van de veranda, dan komen de muggen naar binnen. Een redelijk verzoek want iedereen wil de muggen en andere prikkenbeestjes buiten de kamer houden. We worden nu al lek geprikt en gebeten door de muggen en andere beestjes die voor ontzettend veel jeuk zorgen.
Het was weer een indrukwekkende dag vandaag met veel diversiteit en inspanning dus we zullen wel goed slapen