Dag 5 Moni-Kelimutu vulkaan - Ruing op Flores

Om 06.30 uur loopt onze wekker af, na een heerlijke nacht even wakker worden en lekker onder de douche.
We zijn al snel klaar en onze bagage staan ruim op tijd buiten zodat deze naar de bus gebracht kunnen worden.

Om 07.30 uur kunnen we ontbijten en we hebben ruimschoots de tijd om van de omgeving te genieten. Een prachtige heuvelachtige omgeving bij een rivier. Het is wel heel ontzettend jammer dat we hier gisteren zo laat in de avond zijn aangekomen. Wat hadden we graag langer in deze omgeving willen zijn om hiervan te genieten, maar helaas het was overmacht. We genieten dus nu maar dubbel.
Het ontbijt is geen rijst maar een pannenkoek met banaan en honing of brood met omelet, lekker.
Ondertussen wordt de bagage in de bus geladen en kunnen we om 08.00 uur vertrekken.

Het is 40 minuten rijden over de slingerende bergweg naar de ingang van het Kelimutu Nationaal park. We stoppen bij het parkeerterrein en stappen uit. Het is vanaf hier 30 minuten wandelen naar de top van d berg. Het is een beetje klimmen naar de top via een trap maar dan heb je ook wat.
Een prachtig uitzicht over 3 kratermeren in verschillende kleuren, zwart, diepgroen en blauw-wit. Door de loop van de jaren zijn de kleuren van de meren veranderd en blijkbaar heeft dit te maken met de aanwezige mineralen in de bodem van de krater.
Het is prachtig om te zien en het valt op het moment reuze mee met de zwaveldampen. We hebben ruimschoots de tijd om de meren te bekijken, foto's te maken en te genieten van het uitzicht. Hierna wandelen we een stuk terug, naar een ander uitzichtpunt waar je dichter bij de zwarte en de blauw-witte kratermeren bent.
Hier staan we even want het wordt tijd om terug te gaan naar de bus.

Onze eindbestemming van vandaag is Riung en dat is aan de andere kant van Flores. Het ligt aan de kant van Ende. Hiervoor moeten we dezelfde weg hebben als gisteren, dus dat betekent dat we weer langs de wegwerkzaamheden moeten. Ja, dezelfde waar we gisteren de blokkade hebben gehad.
Volgens Silvester is de weg open voor verkeer tussen 12.00 en 13.30 uur en moeten dus in dit tijd frame de wegwerkzaamheden gepasseerd zijn anders moeten we weer tot 18.00 uur.
Het is vanaf de parkeerplaats ongeveer 2 tot 2,5 uur rijden naar de wegwerkzaamheden en dus hebben onze tijd hard nodig.
We zijn op tijd want we passeren de wegwerkzaamheden rond de klok van 12.30 uur.

Terug in Ende maken we een stop voor de liefhebbers die willen pinnen of inkopen wil doen bij de supermarkt. We hebben nog een lange rit voor de boeg, +/- 5 uur. We gebruiken de lunch onderweg maar wat te knabbelen in de bus is ook niet verkeerd.
Na de inkopen en pinnen rijden we door Ende heen en passeren we de voormalige woning van Soekarno wat nu een museum is.
Aan deze kant van de stad zie je veel traditionele woningen uit de koloniale tijd. We verlaten de stad Ende en volgen de kustweg in de richting van het westen.

Door het volgen van de kustweg naar het westen hebben we de mogelijkheid om te genieten van het uitzicht over de zee. We maken een fotostop bij een uitzicht. Hier kun je de haven van Ende zien liggen in een baai met het zwarte lavastrand ervoor en een tafelberg op de achtergrond. Een mooi plaatje.

Rond de klok van 14.30 uur is het tijd voor de lunch.
We stoppen bij het lavastrand, hier staan diverse platforms met een dakje erboven. Deze worden gebruikt om de stenen te sorteren.
Op dit stuk strand spoelen stenen aan in de kleuren grijs, bruin en blauw. De lokale bevolking sorteert de stenen op kleur en grootte om deze te verkopen langs het strand en op de markt. Een vorm van broodwinning. Op het zwarte lava strand liggen ook her en der bergen stenen die nog uit gesorteerd moeten worden.

Bij een leeg platform wordt ingrediënten voor onze lunch uitgestald. Het is deze keer gebakken ei, brood, rauwkost, diverse sausjes, kaas, hagelslag en fruit. We maken voor onszelf een gezonde sandwich en gaan op of bij het strand zitten smullen.
Na de lunch ook even de benen strekken en het strand meer verkennen voordat de rit verder gaat langs de kustweg.

Dan verlaten we de kust en steken het eiland over naar het noorden. Deze weg die naar het binnenland van het eiland leidt en ook naar de andere kant van het eiland is niet in de allerbeste staat. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat de weg in een slechte staat is en net iets breder dan onze bus. De weg bevat kuilen en gaten. Dat is ook de reden dat deze rit zo lang duurt. 173 km van Moni naar Riung een rit die totaal meer dan 8 uur duurt.
De infrastructuur op Flores moet nog verbetert worden.

Na 2,5 uur stoppen we zodat we de benen kunnen strekken en naar de toilet kunnen. De bus rijdt een stukje door en wij volgen de bus al snel. Lekker even wandelen en ondertussen genieten van omliggende bergen en uitzicht. Het wordt opeens heel donker en horen we een harde knal achter ons. Onweer en dat is voor ons het teken om snel in de bus te stappen. Buiten als het onweert en bliksemt terwijl je op een open bergtop wandelt is niet zo slim. Als we weer rijden valt het gelukkig mee, geen regen en ook verder geen onweer meer.
Misschien was het een waarschuwing van boven dat toiletteren in de buitenlucht geen strak plan is.

Onderweg maken we een snelle stop bij een winkeltje om het fototoestel van Henk en Joke op te halen. zij hadden het toestel in de gammele bus laten liggen. Je weet wel, de bus die er op hield na het verlaten van Ende. De chauffeur had het toestel meegenomen en aangezien hij in deze omgeving woont, hier afgegeven. Lief van de chauffeur.

Onze rit gaat verder over de smalle weg met gaten en modder. In tussentijd wordt er gelezen, naar muziek geluisterd en naar buiten gekeken.
D avond valt hier vroeg, rond 17.30-18.00 uur en dat maakt het rijden over deze weg niet gemakkelijker. Je hoort de takken over het dak van de bus en langs de ramen schuren.
We dreigen vast te lopen op een stuk van de afwatering maar gelukkig gaat het goed. Een stuk verder komen bij een omgevallen boom en we kunnen hier net maar ook echt net langs. Een goede chauffeur is onze Alfred.

Rond 19.00 uur komen bij ons hotel in Riung aan, Hotel Pondok SVD.
Het is een hotel gerund door missionarissen van Poolse afkomst. Dat is heel goed te merken aan de sobere aankleding van de kamers en de eetzaal. Er is alleen koud water in de douche en een ventilator op de kamer. In deze hete temperatuur is dat geen enkel probleem.
De eetzaal heeft veel weg van een gebedsruimte. her en der zie je afbeeldingen van Christelijke personen en van de paus.

We zoeken onze kamer op zodat we ons kunnen opfrissen voor het avondeten om 20.00 uur. Het avondeten is in de eetzaal van het hotel\missionarissen complex.
Ze hebben hier een regel: Bij de koelkast ligt een boek met hierin de kamernummers, wil je wat drinken dan pak je dat uit de koelkast en schrijft het netjes in het boek op. De avond voor je vertrek wordt de rekening opgemaakt en betaald. Dat vinden we een prima regeling.

Na het eten blijven we gezellig natafelen en borrelen. Een mooie gelegenheid om de belevenis van deze reis door te nemen. Gezellig keuvelen onder het genot van een Bintang.
Om 23.00 uur vinden we het welletjes en zoeken onze kamer op. Moet wel want de koelkast is net bijgevuld met bier en dat is nog niet koud. Voor de zekerheid heb ik de koelkast op turbo gezet, dat kan schelen dat we morgen een koud biertje hebben.

We gaan een warme nacht tegmoet, ondanks dat het zojuist geregend heeft. We komen ook tot de conclusie dat onze plafondventilator verkeerd is aangesloten wat het resultaat heeft dat de ventilator wel draait maar geen wind blaast, tenminste niet naar beneden.
De ramen maar helemaal open gezet, er zit gelukkig gaas voor zodat er geen muggen en andere insecten binnenkomen maar er komt wel frisse lucht binnen.
Nu lekker slapen.