Popayan dag 9

Vandaag slapen we uit tot 07.00 uur en nadat we ons hebben opgefrist (er is nog geen warm water) gaan we als e ontbijten.
Even later komt ook de rest naar het ontbijt en komt Gert op zijn blote voeten naar de receptie.
Onze conclusie is dat hij ook nog geen wam water heeft en verhaal komt halen. Het blijkt dat de ketel niet in orde was, dit is ondertussen gemaakt en nu moet de ketel opgewarmd worden, dit duurt nog heel even en dan hebben we warm water.

Wij besluiten de stad rond te struinen, er is veel meet leven en hectiek op straat. Het scheelt veel vergeleken met gisteren. Maar ja wat wil je, het is nu maandag, dus iedereen moet hier ook werken en de winkels zijn open.

Onze struintocht door de stad gaat eerst naar een kerkje wat meer op een heuvel ligt. Als we daar naar toe lopen stopt een auto op de weg en waarschuwt ons voor de woonwijk die aan de rechtse kant ligt. We maken de behulpzame man met handen en voeten duidelijk dat we absoluut niet de intentie hebben om naar de woonwijk te gaan maar dat ons doel het kerkje is. Hij wijst ons de weg, aan de andere kant van het kerkje is een trap dat direct naar het kerkje loopt. We bedanken de man hartelijk voor de tips en vervolgen onze weg naar de kerk.

De bewuste kerk is helaas dicht, op maandag geen mis blijkbaar. Op het plein voor de kerk heb je wel een mooi uitzicht over Popayan. We maken dus hiervan gebruik om mooie panorama foto's te maken, je kunt hier ook heel goed de binnenstad zien. Het valt wel op al de witte gevels van de gebouwen. Elke straat loopt hier recht en de binnenstad is opgebouwd in vierkante woonwijken \ blokken.

Hierna wandelen terug het "veilige" wite gedeelte van de binnenstad in (het witte gedeelte is veilig en het overige gedeelte rondom de witte binnenstad is minder veilig) en gaan lekker op ons gemak een bakje koffie drinken.
Hier is wifi en dus hebben we de mogelijkheid om de e-mail en facebook te bekijken en bij te werken, lekker even relaxen.

Hierna struinen we elke straat door en lopen langs de vele kerken die Popayan rijk is. We komen ondertussen mensen van de groep tegen waar we een praatje mee maken. Rondom het plein is het een drukte van jewelste, er staan op diverse plekken hele lange rijen. Het is maandag en de lange rijen zijn wachtrijen voor de banken, nou ja zij liever dan ik.
Het is behoorlijk warm en zij staan in de bakkende zon. Wel een leuk gezicht van een afstand.

We willen ook weer een kijkje nemen bij de biljartzaal en als we daar de straat oversteken komen we 1 van de 2 mannen tegen die gisteren hier aquadente zat te drinken. Hij is op de brommer en het is dat hij ons herkende want wij herkende hem niet met zijn helm, we schudden elkaar hartelijk de hand. Dit is echt een kenmerk van Colombia en de Colombianen, gemoedelijke en vriendelijke mensen.

Het weer een gezellige boel bij de biljartzaal en aangezien ze hier ook wifi hebben blijven we langer zitten om de mail bij te werken. Reina en Emily komen langs en even bij ons zitten om de bevindingen van de stad met ons te delen en te vertellen wat ze zoal gedaan hebben. Zo houden we elkaar op de hoogte.

Als we de stad weer verder doorstruinen wordt het langzaam maar zeker tijd om wat te eten en gaan op zoek naar een lokaal eettentje, liefst waar geen of bijna geen toeristen komen. We zien een broodjeszaak en als we dichterbij komen blijkt dat je hier ook een lunch kunt bestellen zoals we gewend zijn in Colombia. Het is dus een broodjeszaak en een eettentje in 1 pand, lekker makkelijk. We bestellen rijst, bonen, salade en kip.

Na de lunch nemen we een kijkje bij de nieuwe brug die de oude binnenstad met de rest van de stad met elkaar verbindt. Deze brug kijkt uit op een kleine, hele oude brug. De oude brug werd vroeger gebruikt om de binnenstad binnen te komen en alleen de hooggeplaatste personen mochten over de brug heen. De armen moesten maar omlopen.

Zo struinen we de rest van de middag verder door de stad en bekijken we de lokale bevolking en genieten van de levendigheid van de stad, heerlijk zo de mensen afkijken.
Ook wij trekken veel bekijks van de lokale bevolking want het is nog niet zo toeristisch in Colombia. Er zijn mensen die van ons foto's maken en iedereen wil een praatje met je maken, al is het met handen en voeten, dit is een leuke ervaring.

Tussendoor gaan we op een terrasje zitten om een koel drankje te nuttigen en later op de middag wandelen weer even naar de biljartzaal.
Hier komen we Herando en Gert tegen die een kop[je koffie drinken, ze wachten totdat een pooltafel vrijkomt. Ze willen namelijk een potje poolen.
We maken een praatje met ze en aangezien er voorlopig geen pooltafel vrijkomt, besluiten de heren om verder te gaan.
Even later komen Marg en Formijn er bij de biljartzaal voor een drankje en nadien komen Matt en Andre de biljartzaal bekijken.

Tegen 18.30 uur lopen we terug naar het hotel om te douchen, we hopen dat we nu wel warm water hebben. Dit is gelukkig het geval.
Tijdens onze wandeltocht door de stad hebben we een Chinees ontdekt, bij het hotel rechtsaf, eind van de straat weer rechts en dan is het aan de overkant van de straat. Al met al zo'n 200 meter van het hotel af.

Bij de Chinees bestellen we een schotel voor 2 personen maar de dame van het restaurant geeft aan dat dit teveel is, we hadden een gerecht op de kaart aangewezen voor 4 personen. Nee, voor 2 personen.
Ja, we hadden beter voor 1 persoon kunnen bestellen want er komen nu 2 schalen op tafel waarvan je met een weeshuis kunt eten, zoveel ongelooflijk. Het kost hier echter bijna niets, 16.500 pesos (€ 6,50) voor de maaltijd en 2 flessen cola. Jaja cola, bij de Chinees hebben ze geen bier.

Na het eten wandelen we naar het plein en nemen een afzakkertje. Dit doen we in een eettentje en deze sluit rond 22.00 uur. Ze gaan sluiten en we moeten eruit.
We gaan ons bedje opzoeken en volgend ons doet dat ook de rest van de stad want het raakt steeds meer uitgestorven op straat.