Dag 8 Bajawa Ngada-dorpen, eiland Flores

Om 06.30 uur gaat onze wekker en frissen we ons op voor het ontbijt. We hebben nog even de mogelijkheid om te relaxen en het reisverslag bij te schrijven.
Om 07.30 uur zitten we aan het ontbijt, onze keuze voor vandaag was een keer een soepje, een goede bodem. Op het moment is het bewolkt en we hopen van harte dat het opklaart, we zullen het zien.

Om 08.00 uur zitten we in de bus met een lokale reisgids Theodoor. hij verteld ons meer over de etnische bevolkingsgroepen die hier leven en de 2 dorpjes die we gaan bezoeken vandaag. Ook geeft hij wat algemene achtergrond informatie over Bajawa en de mensen die hier leven.

Onze 1e stop voor vandaag is een uitzicht punt waar we de krater van de vulkaan Ineri kunnen zien. De weg daar naar toe is smal met veel begroeiing, al gaande weg wordt de weg steeds smaller en smaller. Dat komt omdat de begroeiing steeds verder over de weg hangt en woekert.
Het wordt zo erg dat de takken tegen de bus gaan schuren en daarmee de bus beschadigen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en we moeten iets anders bedenken.
Het wordt uitstappen en rit verder te voet afmaken. Nu vinden we het niet erg dat het bewolkt is want we gaan in een stijgende lijn omhoog en dat wordt dus wel even zweten.
Ondertussen dat wij gaan wandelen worden er 2 kleinere busjes geregeld die de weg wel omhoog kunnen rijden en ons onderweg oppikken. Terwijl we naar boven wandelen genieten we van de omringende natuur, maakt de klim ook iets makkelijker.
Ik sta even te genieten en als Reina en Glen bij mij staan, horen we de kleine busjes al aankomen en maken de trip naar boven verder met het busje af.

Boven aangekomen blijkt de rest bij een gesloten poort te staan. Hier staat een zendmast en is blijkbaar gebouwd op de krater van de Wolobolo vulkaan. Normaal heb je hier een mooi panorama over de stad Bajawa en de Ineri vulkaan maar helaas vandaag niet in verband met de bewolking.
Er is ook verwarring bij sommige van de groep, zij hadden verwacht dat we nu uitzicht zouden hebben op de kratermeren. Dit stond in de reisbeschrijving maar bij de excursie stond wat anders.
Silvester legt uit dat de excursie is aangepast in verband met de weersomstandigheden bij de kratermeren en dat is blijkbaar nog niet aangepast in de algemene reisbeschrijving. Jammer voor het misverstand en gelukkig is het opgehelderd. Ondertussen komt de bewaker van de zendmast het hek voor ons openmaken, waarschijnlijk vond hij het jammer voor ons en mogen we op het terrein rond kijken en de zendmast dichterbij bekijken. We lopen ook een stukje aan de buitenkant van het hek en zien een glimp van de stad Bajawa tussen de bewolking. Ach, op deze manier is de trip naar boven niet voor niets geweest.
Na het bezoekje stappen we met ons allen in de kleine busjes en rijden terug naar beneden en treffen we onze eigen bus weer. De bus is ondertussen gedraaid, waar is ons totaal onbekend en we zijn overtuigd dat de chauffeur een flink stuk achteruit heeft moeten manoeuvreren om ergens te kunnen draaien.

Eerst drinken we een kopje koffie bij de bus, lekker. We zijn net klaar met de koffie, alles weer netjes opgeruimd en kant en klaar in de bus als een flinke tropische regenbui aankomt. Hele grote regendruppels maar wat boeit het, we zitten droog.

We gaan richting de etnische dorpjes en komen langs een bamboebos. De bamboe is hier zeker 13 meter hoog en we maken een korte stop voor een foto en meer uitleg over de bamboe. De regen is gelukkig gestopt en lopen een stukje door het bos. Hierna is het nog een uur rijden naar het 1e etnische dorp van Luba.

Als eerst krijgen we een zeer uitgebreide uitleg over de bevolking, de tradities van Theodoor. Voor ons eigenlijk te uitgebreide uitleg, zal waarschijnlijk wel komen omdat dit ook het dorp is van Theodoor.
Na de uitleg wandelen we door het dorpje en hebben we ruim de tijd om foto's te maken. Het is een mooi dorp om te zien.
De hutten staan in een U-vorm en zijn gebouwd op terrassen, op een open plek in het midden liggen diverse graven en staan 2 rijen kleine hutjes. Deze zijn de mannelijke en vrouwelijke voorouders en worden hier nog dagelijks vereerd.

Vanaf hier is het 200 meter lopen naar het andere etnisch dorp, Bena. Dit dorp is een stuk groter qua behuizing en opzet maar in grote lijnen heeft het wel veel weg van Luba.

Voor we het dorp gaan bekijken, gaan we eerst lunchen. Dit doen we in de veranda van een traditionele hut en de lunch wordt weer klaar gemaakt door onze Silvester. Tijdens de lunch kunnen de bewoners van het dorp ook alvast wennen aan onze nieuwsgierigheid.

Na de lunch gaan we het dorpje verkennen. Bij elke hut hangt onderkaken van een varken of een buffel en horens van buffels. Het aantal geeft het aantal offers weer en hoe meer deste belangrijker de eigenaar.

De kinderen komen naar ons toe uit nieuwsgierigheid en laten zich uitgebreid fotograferen. Als je nadien de foto laat zien dan glimlachen ze van oor tot oor. Een geweldige ervaring, het gaat ook zo heerlijk gemoedelijk aan toe.

Dan is het weer tijd om richting het hotel te gaan en nemen afscheid van het etnische dorp. Onderweg passeren we nog een panoramapunt maar we beslissen unaniem om door te rijden. Je ziet namelijk niets in verband met de mist en de laaghangende bewolking.

Bij het hotel terug aangekomen gooien we de spullen op de kamer en gaan we met 4-en (Theo, Margriet en wij) naar het naast gelegen restaurant. Het is koude Bintang tijd. even later komen Theo en Wies en ook Ferdinand ons verblijden, lekker samen de dag doornemen onderr het genot van een koude rakker. Om het geheel gezellig te maken krijgen we van het restaurant kroeproek met guacamole als snack, jammie jammie.

Na deze lekkere verkoeling gaan we terug naar de kamer om onszelf op te frissen en te bekijken wat we alvast kunnen inpakken, war gedaan is, is gedaan.

Om 19.00 uur is beneden verzamelen voor het avondeten. 4 mensen van de groep (Chantal, Nynke, Maikel en Hans) gaan we een ander tentje eten en de rest gaat naar Restaurant Camille.
Bij het afrekenen zorgen we er weer voor dat de 2 jonge meiden een deel van de fooi krijgen en daarvoor worden we hartelijk bedankt.
Iedereen krijgt een grote knuffel van de 2 meiden, het zijn ook zulke schatjes.

Dan is het tijd om naar de kamer te gaan, de rest in te pakken voor het vertrek morgenvroeg. Het is weer 05.45 uur dag en zo is weer een mooie dag ten einde.