Dag 20 15-05-2015 Ubud.

Wat een genot, we kunnen uitslapen. Rond de klok van 08.00 uur zitten we aan het ontbijt.
Om 09.00 uur zijn we startklaar voor de fietstocht in en rondom Ubud.
Omdat het druk is in de straten van Ubud met verkeer gaan we met 2 auto’s naar de buitenrand van de stad. Hier staan onze mountainbikes klaar.

Het is schuin tegenover een tempel waar ze op het moment voorbereiddingen treffen voor een ceremonie. We hebben geluk en voordat we beginnen met de fietstocht maken we geweldige foto’s van de ceremonie.

De fietstocht gaat door de wijk rondom de rijstvelden. De weg is heuvelachtig met sommige steile stukken. Dan moeten we terug naar de 1e versnelling maar we blijven toch wel trappen. Goed voor de hartslag en conditie. Gelukkig gaat de weg ook weer omlaag en ook steil omlaag. Nu moeten we de remmen erop houden voordat je te hard gaat en de controle gaat verliezen. Ze hebben de route zodanig uitgekozen dat je na een behoorlijke stijging de optie hebt om even een pauze te houden. Even de gelegenheid om op adem te komen.

We stoppen bij een winkeltje waar we een groene kokosnoot drinken, een tempel bij een rivier. Bij de tempel moeten we een trap van 15 meter met zeer ongelijke treden. Je kunt nog verder naar beneden, helemaal naar de rivier. Nog meer ongelijke, hoge treden. Alleen Alwies, Henk en Joke gaan dit even bekijken terwijl de rest blijft wachten. Uitpuffen en uitzweten.
Er is hier een oude man aanwezig, die de tempel onderhoud en ons wijst op een monument. Het monument is een uitslijting in een steen met een hekje erom. Hij vertelt dat dit een voetafdruk is van een koning die de tempel bezocht. Altijd een interessant feitje.
Ondertussen komt de rest terug, en vertellen dat ze de rivier gezien hebben. We zullen het wel zien op de foto’s en film. We gaan terug naar de fietsen om onze fietstocht verder voort te zetten.
We maken een gezamenlijk besluit om de lange fietsroute te nemen, alleen Silvester lijkt dit niet zo prima idee te vinden. Hij fiets nooit en is dus moe en voelt zijn benen heel erg.

We komen langs een hindoeïsme tempel die rijkelijk versierd is met beelden. Dat is dus een fotostop waard. We fietsen verder langs te rijstvelden en hiervoor moeten we een lichte stijging overwinnen. Het nadeel hiervan is dat de licht stijging lang is en het laatste stuk gaat zo steil opeens dat eigenlijk de 1e versnelling te zwaar is. Zo zwaar dat het gros van de groep moet afstappen en het laatste verder moet lopen.
Het was wel de moeite waard.

Dan gaat het naar beneden en Henk, Joke, en ik zijn even de rest van de groep kwijt. Henk en Joke denken dat ze een soort bospad zijn ingereden. De fietsgids vraagt ons om te blijven wachten en we zien hem de bospad inrijden en daarna een stuk verder omhoog langs enkele huizen. 5 minuten laten komt hij terug met de mededeling dat ze gelukkig niet deze pad zijn opgereden. Zij zullen al bij het eindpunt zijn.
Wij vervolgen onze weg naar het eindpunt onder begeleiding van de fietsgids en na 5 minuten zijn we bij de finish.
Hier zijn we Silvester ook weer, we waren hem ook even kwijt. Wat blijkt, hij heeft een sluiproute genomen, geen conditie onze reisbegeleider, haha.


Nadat we even gerust hebben worden we weer netjes naar ons hotel gebracht. Eerst een lekker koude bintang want dat hebben we wel verdiend naar deze inspanning. Hierna gaan we ons een beetje opfrissen voordat we samen met Theo en Margriet een lunchplek gaan opzoeken.

We hebben ook nog een missie, wat inkopen doen. Dat wordt onze besteding voor deze middag maar eerst wat lunchen. We wandelen door de straten van Ubud, voorbij leuke winkelstraatjes en gaan lunchen bij een leuk plekkie op de hoek van de straat. Dit restaurant schijnt ook aangeschreven te staan bij diverse organisaties en wij zijn het helemaal mee eens. We zitten heerlijk onder een grote boom, en uiteraard is het eten lekker. Wij hadden ook niet anders verwacht.

Na de lunch gaan we de winkelstraatjes afstruinen, souvenirs kopen. Wij willen wierook en Theo en Margriet moeten nog wat leuks hebben voor de kleinkinderen. We lopen een toeristisch straatje in en er is volop keuze. Je kunt, nee, je moet hier afdingen. Soms gaat het goed en soms gaat het minder. Theo vindt dit een leuke sport en we laten hem lekker zijn gang gaan. Hij begint met een prijs die een stuk minder als 1/3 van de vraagprijs is. Happen de verkopers niet, dan loopt hij gewoon door. Het duurt dus niet lang voordat je iets leuks gekocht hebt voor een prijsje dat je denkt, het is te gek voor woorden, zo laag dat de prijs is. Het is gewoon een genot om te zien hoe Theo dit doet en ook ervan geniet. Gezellig struinen langs de winkeltjes en kraampjes.

Het struinen maakt dorstig en dus moeten we ook de inwendige mens voorzien van vocht. Lekker dicht bij het hotel in een klein tentje waar we goedzicht hebben op de straat. Tijdens een koel drankje willen we alles wel bijhouden.
Dat is ook genieten.

Het wordt tijd om naar ons hotel terug te gaan en ons op te frissen voor het avondeten. Het is vandaag de laatste avond dat we allemaal bij elkaar zijn, het wordt dus onze laatste avondmaal.
Silvester heeft een tafel gereserveerd in een restaurant.
De fooi voor Silvester wordt door mij verzameld, als cadeau om het geld in te doen hebben we vanmiddag een soort geldbuideltje gekocht met Bintang erop. Vonden we wel toepasselijk, hij heeft ook graag op zijn tijd een Bintang.

Rond de klok van 19.00 uur verzamelen we allemaal in de lobby van het hotel en volgen Silvester naar het restaurant. Silvester heeft zich voor vanavond opgedoft, een zeer nette broek aan en nette blouse. Hij wil zich nog van de goede kant laten zien.
Hij heeft een grote tafel gereserveerd in een gezellig restaurant waar we hartelijk worden ontvangen.
Na het plaatsnemen bestellen we eerst een drankje voor we naar de menukaart vragen, we willen van deze laatste gezamenlijke avond optimaal genieten.

Als we allemaal ons drankje hebben, maakt Silvester van de gelegenheid gebruik om de groep toe te spreken. Hij heeft zich goed voorbereid, een speech op papier gezet. Hij verontschuldigd zich bij voorbaat voor zijn Nederlandse taal. Ach, dat vinden we geen probleem, we begrijpen wat hij zegt en wil zeggen. Dat is het belangrijkste.
Het is een leuke speech waarin hij de groep bedankt voor de saamhorigheid, flexibiliteit, enthousiasme enz. Lief!

Na de speech van Silvester is het uiteraard aan de groep om een dankwoord te zeggen, de beste persoon is dit kan doen, is Theodorus. Namens de groep spreekt hij een leuk en lief dankwoord naar Silvester. Voor zijn goede zorgen tijdens de reis, hij is gewoon een goede reisbegeleider die er alles aan doet om de groep thuis te voelen in zijn thuisland. Heerlijke vakantie geweest.
We geven hem niet alleen een dankwoord maar ook een fooi, deze wordt door mij overhandigd in een cadeau. Dat is een soort nektasje met Bintang erop. Dat vonden wij wel toepasselijk, aangezien hij dit ook lekker vindt.

Ondertussen is het eten geserveerd en kunnen we met ons allen genieten van een heerlijke, laatste avondmaal. Eigenlijk wel een beetje zuur, onze reis is teneinde, morgenavond zijn we helaas onderweg naar huis. Niet nu aan denken, we zitten nog op Java en dus nog steeds genieten.
Na het eten besluiten we dat de avond nog jong is, we willen nog even ergens gaan drinken.
Gisterenavond was het reuze gezellig bij Cafe-Bar LOL met live-muziek, dus gooien we het in de groep om daar nog even naar toe te gaan. We hebben wel 1 voorwaarde, niet meer achterin zitten. Daar is het heel erg benauwd, we willen meer buiten zitten waar het koeler is.
Silvester moet eerst naar het hotel terug om zijn spullen weg te leggen en zegt dat hij ook naar LOL komt, dan wordt echt gezellig, een leuke afsluiter.

Wij met Theodorus en Margriet zijn de eerste van de groep bij LOL en weten buiten een plekje te bemachtigen. Snel na ons komt Silvester bij ons zitten en later ook meerdere van de groep, het is wel passen en meten want de tent en terras zit vol. Sommige van de groep kunnen helaas niet meer zitten en besluiten ergens anders een drankje te doen.

We hebben een gezellige avond. Silvester vraagt een verzoeknummer aan, waarbij hij helemaal uit zijn dak gaat. Verder bekijken we een stelletje dat problemen heeft met het vinden van hun vervoer. Niet zo vreemd want beide zijn stront bezopen en kunnen letterlijk en figuurlijk niet meer recht lopen. Dit levert hilarische taferelen op, waarbij het hele terras hartelijk om moet lachen. We denken ook dat ze te voet naar huis zijn gegaan en de brommer maar hebben laten staan.

Na deze heerlijke, vrolijke laatste avond is het tijd om naar ons hotel te gaan en ons voor te bereiden op onze laatste nacht hier.