Dag 12 07-05-2015 Komodo eiland boottocht

We zijn allemaal vroeg wakker, voor 05.30 uur. De bemanning is al op en maakt de boot klaar voor het vertrek, de motor wordt gestart.
Om 07.00 uur hebben we een heerlijk ontbijt aan boord terwijl we varen naar een baai.

Tijdens de tocht genieten we van de uitzichten en de deining. De boot deint meer op de golven dan gisteren, heerlijk. Op dit stuk van de tocht zijn er meer stroomversnellingen waar de kapitein doorheen moet varen.
Op een gegeven moment komen we een hele school dolfijnen tegen, een groepje van 20 stuks besluiten om even in ons boegwater mee te zwemmen. Wat een geweldig gezicht, zo te zien hebben ze ook plezier in want het ziet er heel speels uit.
Weer een ervaring rijker.

Om 10.00 uur wordt het anker uitgegooid in een baai waar we kunnen we snorkelen, zwemmen, zonnebaden en relaxen. De speedboot vaart eerst uit om polshoogte te nemen wat de beste plek is om de mensen op het strand af te zetten. Het koraal loopt hier namelijk helemaal door tot op het strand, dus voorzichtigheid is hier wel van toepassing. Niet alleen voor de mensen maar vooral voor het koraal zelf.
De mogelijkheid bestaat ook dat je hier manta’s kunt spotten, nou nou als dat toch een waar is.

We blijven tot 12.15 uur in de baai liggen. We moeten namelijk wachten op de laatste snorkelaar, Michael. Hij is zo bezig onder water dat hij de tijd niet in de gaten heeft.
Als we allemaal aan boord zijn, wordt er koers gezet naar Sepa.

Het is zo’n 4 uur varen dus kunnen we nog lekker relaxen aan boord. Meteen na het lichten van het anker krijgen we een snack. Gebakken banaan en deze smaakt lekker. Ook maken we foto’s van de buitgemaakte vissen. Terwijl we voor anker lagen, heeft de bemanning de tijd gedood met vissen. Ze hebben een paar mooie vissen gevangen die we nu bewonderen. Wie weet krijgen we ze ook voor lunch.
Tijdens de tocht zitten we ook maar af en toe in de zon, je bakt helemaal weg.

Om 13.00 uur wordt de lunch geserveerd, rijst en mihoen, kip, vis, groenten en tempe. We eten onze vingers erbij op zo lekker dat het is, uiteraard met een bintang erbij.

Na de lunch hebben we ongeveer een half uur de tijd om de tassen in te pakken en de rekening te betalen, dus tijd genoeg.
De haven van Sepa komt in zicht maar we kunnen niet aanmeren, het is te druk in de haven. De tassen worden op het dek gezet en ondertussen gaat Silvester met de speedboot poolshoogte nemen in de haven. Joke en ik hebben de fooi gekregen van Silvester die we moeten overhandigen aan de kapitein en de kok als we van boord gaan.
Vanaf de boot zien we de havenmeester over de kade lopen en al snel lichten een paar boten het anker. Dit gaat niet zo maar zonder slag of stoot want de ankerlijnen zijn heel lang en in veel gevallen zit de lijn van de ene boot verstrengeld met de andere lijn. De laatste moet dan eerst het anker lichten zodat de lijn vrijkomt.

Nu kan onze boot langszij aanmeren, op deze manier kan de bagage makkelijker van boord gehaald worden. Bij het verlaten van de boot bedanken we de bemanning en geven Joke en ik de fooi aan de kapitein en de kok. Hartelijk nemen we afscheid van de bemanning en de boot.

De spullen worden in het busje geladen en gaat de rit verder over de weg. De rit duurt 2 uur van Sepa naar Bima, de plaats waar we vanavond overnachten. Het eiland Sumbawa is voornamelijk islamitisch. Silvester waarschuwt ons dat bier hier niet overal te koop is. Misschien wel en misschien niet. Verder verwacht de lokale bevolking dat je netjes gekleed gaat, dat wil zeggen de schouders bedekt voor het vrouwelijk geslacht. Wij zijn te gast hier, dus houden we er ons ook aan.

Om 17.30 uur komen we in ons hotel in Bima, waar we verwelkomd worden met een koel fris drankje. We settelen ons op de kamer en nemen meteen een lekkere douche. Als we met ons 2-en weer beneden komen, vertelt Silvester dat een eettentje verderop in de straat bier verkoopt. We wandelen naar de tent toe en kopen meteen 4 flessen bintang, hiermee kopen we zowat zijn voorraad op want er staat nu nog maat 1 fles.
3 flessen zetten we in onze koelkast op de kamer, om later samen met Margriet en Theo te drinken, 1 nuttigen we beneden in de hotellobby. Lekker.

Om 19.00 uur gaan we met ons allen met de bus gezamenlijk eten in een lokaal tentje. Het lijkt veel op een parkeerplaats die verbouwd is, dus echt lokaal.
Ze hebben een grote menukaart maar dat wil hier niets zeggen. Het is goed mogelijk dat de meeste gerechten niet beschikbaar zijn. Ze hebben in ieder geval wel loempia’s want er zijn mensen druk bezig om deze tee vouwen.
Om veel tijd te besparen besteld Silvester diverse gerechten die we samen delen, ook de loempia’s.
Wat hier standaard is ten opzichte van de meeste restaurantjes, is dat je hier grote porties krijgt. Deze zijn van het formaat, het is ontzettend lekker maar het is zo veel dat we het niet op kunnen. We laten de garnalen die we nog over hebben in bakjes doen zodat we deze aan de mensen van het hotel kunnen geven en de loempia’s die we over hebben gaan ook in bakjes. Die kunnen we morgen bij de lunch nog lekker oppeuzelen.
Dit is een echt familierestaurant, herkenbaar want elk lid van de familie helpt ook mee. Er loopt ook een kleine meid rond, die toch te verlegen blijkt te zijn om deze “rara” vreemdelingen een handje te geven. Wel een leuk vermaak voor iedereen hoe de kleine meid reageert. Een restaurant waar alles kan, gemoedelijk en gezellig. Als we de rekening betaald hebben en vertrekken, zwaait de hele familie ons uit. Niet alleen voor het feit dat wij gezellig zijn, de verdiensten voor vandaag zijn weer binnen.

Met de bus rijden we terug naar het hotel waar we met Theo en Margriet een pilsje drinken in de lobby. Bij gebrek aan glazen drinken we het bier uit een koffiekopje. Ja, je moet toch wat. Hierna zoeken we ons bedje op want als we morgenvroeg op moeten staan, is het buiten nog donker.