Cartagena en La Boquilla dag 21 - Reisverslag uit Cartagena, Colombia van Alwies en Marie-Thérèse Schellekens - WaarBenJij.nu Cartagena en La Boquilla dag 21 - Reisverslag uit Cartagena, Colombia van Alwies en Marie-Thérèse Schellekens - WaarBenJij.nu

Cartagena en La Boquilla dag 21

Blijf op de hoogte en volg Alwies en Marie-Thérèse

01 Februari 2014 | Colombia, Cartagena

07.00 uur lekker aan het ontbijtwant om 08.00 uur gaan we weer de hort op.
Dit is onze laatste (ja echt, jammer he) hele dag in Colombia en gaan de dag heerlijk doorbrengen op La Boquilla, het strand.
Niet iedereen gaat mee, Matt, Andre, Rolf, Ed, Formijn en Marg blijven in Caratagena.

Marg heeft het helaas weer te pakken, ze is ziek, koorts, buikloop en op het moment slaapt ze. Indien nodig kan Formijn een arts inroepen vanuit het hotel maar zoals het er nu uit ziet, is dat niet nodig. We hopen allemaal dat ze opknapt want we moeten morgen beginnen aan de reis naar huis. Waarschijnlijk een of ander virus opgelopen. We wensen haar via Formijn veel beterschap voor we vertrekken.

Het is een korte wandeling naar de bushalte, net buiten de fortmuren. Bij de halte moeten we even goed kijken en vragen welke bus we moeten hebben. Hier staat het niet vermeld op de bus dus even gokken.
10 minuten laten komt onze bus eraan en we moeten gepast geld hebben. 1700 pesos want 9 van de 10 keer heeft de buschauffeur geen wisselgeld terug.

We proppen ons in de bus want hij zit al bomvol. Maar met schuiven, passen en meten kunnen we allemaal in de bus. Dat alleen is al een belevenis.
Een paar haltes verder gaan er gelukkig al weer mensen uit de bus zodat we al snel een zitplaats hebben.
De bus rijdt langs grote luxe hotels en dan een woonwijk in. In deze wijk wonen de minderbedeelde van de stad. Het asfalt raakt op, er is geen weg meer. We denken dat we aan het eind van de rit zijn maar niets is minder waar. Geen weg meer, geen enkel probleem, er is toch strandzand en nu is het strand de openbare weg geworden. Is dat wat!

Na 20 minuten rijden, zijn we bij onze "halte", de bus stopt gewoon op het strand. De bus is zowat leeg en we stappen uit bij het begin van de mangrove. Er stapt ook een jongeman uit, dit is onze bootsman. Hij was al eerder de bus ingestapt om te onderhandelen met Gert over de bootrit door de mangrove.

Met 2 houten kano's gaan we en boottochtje maken door het mangrove gebied, tenminste als we weg kunnen komen. De lagune is hier zo ontzettend "diep", dat je tot je enkels in het water staat. Dus zeer ondiep, en de bootsmannen moeten de kano's goed door het ondiepe water manoeuvreren. Ach als we vast zitten is dat geen ramp, de bootsman stapt uit en duwt de kano naar dieper water.

Het boottochtje duurt ongeveer 3 kwartier en we zien tal van watervogels zoals, witte reigers, blauwe reigers, witte ibissen, fregatvogels en nog vele meer. Het is een heerlijk rustig gebied. Bijna niet te geloven dar we slechts 7 km buiten de stad zijn. We gaan ook door soort van mangrovetunneltjes en dan zit je echt midden in de mangrove. Kortom een ongelofelijke heerlijke relaxte boottocht!

Ons boottochtje eindigt bij een klein houten hutje in het mangrove gebied. Dit is het begin van een klein dorpje waar mensen wonen die het niet al te breed hebben. De meeste huizen zijn van hout op palen (dit in verband met mogelijke hoge vloedstanden van de zee) maar bij sommige staat een auto voor de deur, er is stroom en ze hebben tv's.

We wandelen door het dorpje heen en hebben zo ook zicht op de skyline van Cartagena, wat een verschil.
Aan het eind van het dorp is de zee, ons doel voor vandaag. Er staat een afdak meet stoelen en tafels eronder, er hangen hangmatten. Conclusie echt een idyllisch plekje om de dag aan het strand door te brengen.

We zetten onze tassen neer en gaan ons settelen totdat de lokalen onze aandacht vragen. Ze komen aan met een grote schaal met diverse vissen erop, we moeten onze lunch uitkiezen. Gert onderhandelt eerst over de prijs natuurlijk, onderhandelen is en blijft een sport. Ook onderhandelen over de grote van de moot vis, 4 vingers dik maar niet de vingers van een kind maar een volwassene. Het mooie is dat iedereen zich ermee bemoeit op een leuke manier, een hand van een kind wordt als voorbeeld genomen dat dit niet de juiste afmeting is. Uiteindelijk is de lunch besteld en deze gaat naar de keuken, een open keuken met een afdakje op het strand. De vis wordt een houtvuur langzaam gegaard zodat de rooksmaak en houtsmaak goed in de vis kan trekken, we zullen het later wel meemaken hoe de vis smaakt.

Tijd om te relaxen!
Heerlijk zwemmen in de zee, je kunt hier ook een eind in de zee lopen want het loopt niet steil af, lekker plat in de zon om een beetje bij te kleuren. Wat ook heel fijn om het de stoel in de branding van de zee te zitten, soms moet je de stoel verzetten want door de branding zakken de poten van de stoel steeds dieper in het zand.
1 vereiste is dat je je goed moet insmeren met zonnebrand.
Hier waren we aan toe en zo'n dagje strand is ook lekker als een afsluiting van deze belevende vakantie.

Rond 12.45 uur is de lunch klaar, we maken onze tafel vrij van onze spullen zodat we hieraan kunnen eten. Normaliter wordt het eten per bord uitgeserveerd maar hier doen ze dat op een totaal andere manier. In de keuken worden alle borden op een tafel gezet en compleet gedekt, 2 personen dragen de compleet gedekte tafel naar buiten en wordt bij onze tafel gezet. We kunnen zelf ons eigen bord pakken en aan de grote tafl opeten.
Luc besluit om zijn vis over te slaan want zijn darmen zijn van streek. Zijn vis wordt verdeeld onder de andere, ja het is zonde om zo'n lekker gebakken visje weg te gooien. Het is weer smikkelen en smullen en inderdaad, je proeft de rooksmaak en houtsmaak, jammie.

Na de lunch gaan we weer verder met het genieten van het dagje strand. We hebben ook 3 zakken met kleren meegenomen voor de lokale bevolking. Gert brengt deze weg bij 2 gezinnen in dit dorp, Alwies en Cees lopen mee om foto's te maken en te filmen. Het is goed zichtbaar dat ze armer zijn dan de gemiddelde Colombiaan. Het zijn kleine huizen die bestaat uit 1 of 2 kamers die dienst doen als keuken, woonkamer, badkamer, slaapkamer. Ze hebben allemaal wel stroom en tv. Beide gezinnen zijn dankbaar voor de kleding, ze kunnen het goed gebruiken en ze hebben totaal geen bezwaar dat ze filmen en foto's maken. Weer een leuke, gezellige interactie met de lokale bevolking.

Om 15.00 uur is het tijd om weer richting het hotel te gaan, eer we daar zijn zal het ongeveer 17.00 uur zijn.
Eerst moet er afgerekend worden en dat is ook weer een sport. Op de rekening staat 10 % servicekosten(tip) berekend en onder staat erbij geschreven dat een fooi altijd welkom is. Ja, ja, we betalen dit echt geen 2 x. Gert haalt het bedrag van de servicekosten van het totaal bedrag.
Het overblijvende bedrag wordt aan het regel mannetje gegeven en de tip geeft Gert direct aan de kokkin.
Het is namelijk zo dat de vorige keer de kokkin niets van de tip heeft gehad en dat vinden wij niet kloppen, zij heeft al het werk gedaan en het regel-mannetjes alleen geregeld. Nu draaien we de rollen om en het regel-mannetje moet zijn deel van de fooi maar bij de kokkin halen, hoe hij dat wel of niet voor elkaar krijgt is niet ons probleem.

Het boottochtje door de mangrove gaat nu vlotter dan de heenweg. Dat is ook niet zo moeilijk, we hebben een zeil.
De sjaal van Gert is groot en vierkant, deze wordt door Gert en Cees zo vastgehouden dat het een zeil is. Het is ook een goede samenwerking tussen de heren want ze sturen zo dat het zeiltje ook de wind vangt. Onze bootsman wordt zo meegeholpen en hij kan af en toe even rusten. Deze kano's hebben geen motor vanwege het ondiepe water maar worden voort gestuwd door stok.

Als we weer bij het eindpunt van de boottocht zijn, zien we de bus op het strand staan. Het zal wel zo zijn als we aankomen op het strandje da de bus net weg en ja hoor, dat is inderdaad het geval.
Er zijn nu 2 opties, hier blijven wachten tot de volgende bus komt of de tegemoet lopen over het strand.
Het is ook weer fijn om even actief bezig te zijn dus lopen we over het strand de volgende bus tegemoet, hebben we meteen een leuke strandwandeling.

Waar de woonwijk weer begint, komt een bus ons tegemoet. Gert houdt de bus aan en vraagt of hij inderdaad naar de oude binnenstad gaat. Dat is het geval , we blijven hier wachten totdat de bus terug is. Anders moeten het stuk weer mee terug, dat is niet de bedoeling.
De bus rijdt nu door de woonwijk heen en bij elke halte stappen er mensen in. Ondertussen staan we weer als haringen in een potje.
Onze halte is bij de klokkentoren en we wandelen terug naar het hotel.

Gert wandelt nog even verder, er is iets te doen met bereden paarden. Een optocht van +/- 600 paarden. De rest gaat naar het hotel, lekker douchen na een warme lamme dag en dan hebben we meteen de gelegenheid om zoveel mogelijk te pakken voor ons vretrek van morgen.

Om 19.30 uur moeten we allemaal bij de receptie klaarstaan voor onze allerlaatst avond in Colombia. We gaan met ons allen eten en Gert heeft al een tafel gereserveerd.
Het is op een groot plein en na wat geharrewar zitten we uiteindelijk aan 1 lange tafel. Voor we ons eten bestellen, nemen we eerst een drankje. Lekker op ons gemak eten want we hebben tijd genoeg, de avond is nog lang.
Er zijn diverse straatmuzikanten aanwezig om de mensen tijdens het eten te vermaken. Er is 1 regel waar eigenlijk iedereen zich aan houdt, als de ene muziek maakt dan houdt de andere een pauze. Dus ieder op zijn beurt.

Na het eten is het tijd om Gert te bedanken voor het begeleiden van onze reis door Colombia heen en onze fooi aan hem te geven. De groep had besloten om dit door Reina, ons stoommachientje te laten doen. Ze bedankt hem voor de geweldige vakantie en de mooie belevenis van Colombia. Deze speech wordt afgesloten met 3 omhelzingen door Gert en Reina.
Hierna rekenen de meeste af en al snel volgt de rest. Echt natafelen is er niet bij, eigenlijk jammer.
Met een groepje lopen we terug naar het hotel. Op de hoek van de straat blijven we nog met 4-en over die nog niet naar bed willen.

Marianne heeft zin in een cocktail, ze wilde eigenlijk 1 bestellen waar we hebben gegeten maar dat is niet door gegaan omdat iedereen afrekende.
Op het hoekje van de straat zit een barretje waar ze cocktails serveren en dus gaan we hier naar binnen. We bestellen 3 bier en 1 cocktail.
Het blijkt dat ze geen bier meer hebben en willen ons bier light geven, ja kerel dat gaat het echt niet worden!!
Wel vreemd want we zien mensen in de bar gewoon bier drinken. Maar het komt allemaal goed, anders zijn we weg. Er wordt gebeld en bij de buren worden 6 flessen bier gehaald zodat ze ons te drinken kunnen geven. Zo hoort het.
Gezellig wat drinken als afsluiting van deze avond en ook van Colombia.
Ondertussen is al na 00.00 uur en wordt het tijd dat we naar het hotel terug gaan en ons bed induiken.

  • 04 Maart 2014 - 17:34

    Annet:

    Heerlijk en leuk verhaal.
    Was weer genieten

    Gr Annet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Colombia, Cartagena

Alwies en Marie-Thérèse

Actief sinds 21 Juli 2011
Verslag gelezen: 975
Totaal aantal bezoekers 111526

Voorgaande reizen:

19 Maart 2016 - 11 April 2016

Zuid-Afrika, Namibie, Botswana, Zimbabbwe

26 April 2015 - 17 Mei 2015

Soenda eilanden 2015

25 December 2014 - 28 December 2014

Kerst in Istanbul

12 Januari 2014 - 03 Februari 2014

Colombia 2014 Rondreis met Sawadee 23 dagen

11 April 2013 - 02 Mei 2013

Maleisie Borneo 22 dagen

18 Februari 2012 - 11 Maart 2012

Rondreis Ethiopie 3 weken

28 Juli 2011 - 19 Augustus 2011

De TransSiberie Express Treinreis met Baobab

Landen bezocht: